Bijzondere wijnproeverij om nooit te vergeten
Dit artikel gaat over een bijzondere wijnproeverij en een ervaring die ik nooit meer zal vergeten. Naast mijn reizen door Frankrijk stop ik wel eens ergens om wijn te kopen en soms maak je wel eens iets mee 🙂
Niet al mijn ervaringen zijn rijp voor publicatie, maar mijn vrienden en familie kennen ongetwijfeld de letterlijk en figuurlijk sappige verhalen over mijn ervaringen in Frankrijk. Dat sappige slaat in dit blog vooral op de hoeveelheid wijn die ik tijdens een bijzondere proeverij ergens diep onder de grond in de Loirestreek mocht meemaken.
Het is zo’n heerlijk verhaal dat ik besloten heb om het maar wereldkundig te maken. Echter om privacy overwegingen laat ik de naam van het domein èn de hoofdpersoon achterwege 🙂
Eerst de markt in Tours en dan….
Ik was samen met mijn Marian op een regenachtige zaterdagmiddag in Tours.
Tours is zelfs met regen een leuke stad want dan wordt je bijna gedwongen om de ruim opgezette markt in Les Halles de Tours te bezoeken. Nu moet je niet denken aan een prachtige oude markthal in het mooie centrum van Tours want dat wordt een teleurstelling.
In 1866 werd er wel een voor die tijd moderne markthal gebouwd met stalen constructies maar in 1977 werden deze vervangen door een nieuw gebouw. Op de Place Gaston-Palhou staat sindsdien een moderne markthal vol met handelaren die het lekkerste van het lekkerste maken en verkopen.
Als ik in Tours ben kan ik nooit de verleiding weerstaan om hier naar toe te gaan.
Les Halles de Tours is 7 dagen in de week geopend en je vindt er 6 slagers en poeliers, 4 bakkers en patissiers, 4 kaashandels, 4 stallen met groente en fruit, 3 fantastische vishandelaren, een oesterbar, 3 traiteurs, 2 chocolatiers. 2 kruideniers vol met lekkers en een schitterende wijnhandel.
Natuurlijk kun je er proeven, ergens even zitten voor een drankje of espresso maar het leukste is nog altijd om op je gemak langs de winkeltjes en kramen te lopen. Rustig in de rij te gaan staan bij de visboer, slager of bakker.
Deze keer stond ik in een lange rij bij de slager waar ik uiteindelijk 2 jarrets du porc kocht. Het is het stuk dat net onder de knie zit. Je komt het vaak tegen in choucroute en in de Auvergne eten ze het graag met lentilles.
Met deze buit besloot ik terug te gaan naar Bourgeuil om het in ons vakantiehuis klaar te maken. Maar…. daar hoorde natuurlijk wel een goede fles wijn bij. Op dat moment wist ik nog niet wat voor een bijzondere wijnproeverij mij stond te wachten 🙂
Hoe ik diep onder de grond in een wijnkelder terecht kwam
Voor de wijn had ik een fantastisch idee. Ik wist nog ergens een wijndomein vlakbij Bourgeuil .
Er worden goede wijnen gemaakt maar ik was er nog nooit geweest. Ik stelde Marian voor om er naar toe te gaan en te kijken of wij nog op tijd waren voor een proeverij. Zij was daar gelijk voor te porren en rond 18:00 reed ik de auto het terrein op.
Toen ik uitstapte stond er een vrouw. Ik vroeg haar of het mogelijk was om te proeven en zij wees mij gelijk naar een deur op het binnenplein. Daar moest ik de trap af en uitkijken voor mijn hoofd 🙂
De smalle stenen trap was uitgehouwen in de rotsen en leidde naar een ondergrondse kelder waar houten vaten lagen. Ik moest nog een deur door en kwam in een proeflokaal waar net een paar mensen aan het proeven waren.
De jongedame die de proeverij begeleidde vroeg of ik even geduld had. Dat had ik want zij maakte het licht aan in kelders die uitgehakt waren in de heuvel en waar de wijngaarden bovenop liggen. Hier haalden ze 400 jaar geleden de stenen vandaan voor kastelen in de Loirestreek. Het gangenstelsel was immens en overal lagen flessen wijn.
Op een gegeven moment hoorde ik gestommel en er kwam uit een donkere gang, met nog meer flessen, een oudere gezette man die ons groette. Hij stelde zich voor als le propriétere. Ik raakte met hem in gesprek en een kwartier later wist ik de hele, rijke geschiedenis van het domein dat al 400 jaar van vader op zoon was gegaan.
Deze spraakmakende 8e generatie stelde voor dat hij de proeverij wel zou doen want om 18:00 was het einde werktijd voor zijn personeel. Een aanbod dat ik graag aannam en wij liepen diep onder de grond terug richting het proeflokaal.
16 rode Loirewijnen proeven
In het proeflokaal zette de wijnboer 3 glazen op een houten vat dat als tafel dienst deed èn een kwispedoor.
Mocht je nog niet weten wat een kwispedoor is dan hoef je niet te Googlen want het is een spuugbakje. Ik was met de auto en als je dan 6 wijnen proeft en je slikt alles door dan heb je snel meer dan 0.5 promille in je bloed 🙂
De eerste bodempjes werden ingeschonken. Lekker jong, fris en fruitig. Een allemansvriendje. Ik spug de rest uit maar… de wijnboer gooit zijn hoofd achterover en kiepert de rest naar binnen. Bij glas 2 en 3 hetzelfde ritueel.
Maar dan gebeurt het…
Er komen 2 jongens de trap af . Ook zij mogen nog proeven. Ze worden aan een ander vat gezet met 3 glazen, jawel ook weer 1 voor de wijnboer. Terwijl wij aan onze 4e wijn beginnen loopt hij naar de 2 jongens vertelt zijn verhaal en kiepert net als bij de eerste 3 bij ons de rest naar binnen. De jongens kwamen uit Nancy en deden een wijnopleiding.
Er komen een man en vrouw de trap af. Zij mogen ook nog proeven en worden aan een 3e vat gezet met…. 3 glazen. Zij vertelden dat zij uit Lyon kwamen en toevallig hier langs kwamen.
Neem gerust nog een slok 🙂
Het begint een gezellige boel te worden want het ritueel herhaalde zich bij ons, de 2 jongens uit Nancy en het koppel uit Lyon. Waar wij al toe waren aan het 6e glas om te proeven waren de jongens bij glas 3e en de Lyonnais bij glas 1.
De wijnboer was bij deze ronde al toe aan zijn 10e bodem wijn en had al bijna 3 glazen wijn op!
Hij begon aardig in vorm te raken en vroeg of wij tijd hadden om al zijn wijnen te proeven. Als liefhebber van rode Loirewijn zei ik daar geen nee tegen en de anderen had er ook geen probleem mee. Zo kreeg ik uiteindelijk 16 fantastische wijnen te proeven, de jongens ook en de Lyonais ook.
Telkens schonk de wijnboer bij elke wijn ook voor zich zelf een flinke slok in.
Bijna 1,5 uur later was het nog altijd heel gezellig daar diep onder de grond. Het was voor mij wel moeilijk om de alsmaar beter wordende wijn uit te spugen. Als chauffeur van de auto had ik pech maar ik merkte aan Marian dat zij de wijn wel héél erg lekker vond en ook steeds vrolijker werd 🙂
Tot slot wees de wijnboer op flessen zonder etiket waar met krijt het jaartal op geschreven stond.
Het was zijn trots, bijvoorbeeld een Bourgeuil uit 1934, 1953, 1955, 1983 en 1995. Ik wist dat goede rode Loirewijn zeker 10 tot 20 jaar kan worden bewaard maar een Loirewijn uit het bijzondere jaar 1953 wilde ik natuurlijk proeven.
Nog nooit eerder had ik een wijn geproefd uit mijn geboortejaar. Ik legde in mijn beste Frans uit dat ik het wel heel bijzonder vond om dat nog te proeven. Het glas werd halfvol geschonken. Ik was blij dat ik zo verstandig was geweest om alle tot nu toe geproefde wijnen richting kwispedoor te sturen.
Ik rook vol rood fruit vooral frambozen. Nam een slok en walste het op een zo professioneel mogelijke manier door mijn mond en zoog zuurstof naar binnen. Een intense smaak van fruit, peper en drop maakte mij heel gelukkig en ik nam nog een slok en nog een en nog een. Een bijzondere wijnproeverij die ik nooit meer zal vergeten!
Oh ja.. ik kocht natuurlijk een paar dozen wijn en eigenlijk weer teveel. Ondanks de 49 glazen die onze vrolijke wijnboer geleegd had kon hij nog als de beste verkopen en tellen 🙂
Ik betaalde met alle plezier want telkens als er bij ons thuis een fles van dit domein op tafel komt denk ik er met heel veel plezier aan terug 🙂
Krijg je ook trek in een wijnreisje naar Frankrijk? Dan vind je hier handige tips.
