De fratsen van een pimpelmees in de Gironde
Met de geboorte van een nieuwjaar moest ik op deze eerste januari van 2012 terugdenken aan een ontroerend moment dat ik samen met Marian meemaakte toen wij in het voorjaar van 2011 in de Gironde waren.
Ik had in Arès, bij het Bassin d’Arcachon, een comfortabel houten chalet gehuurd op een camping. Begin mei is het hier bijna uitgestorven en kun je er heerlijk fietsen over prachtige fietspaden. Het is dan ook een favoriet gebied waar ik altijd wel een weekje per jaar naar toe ga.
Gekwetter in de dakgoot
Op een ochtend zat Marian lekker in het zonnetje op de uitkijk en legde haar wijsvinger op haar lippen toen ik terug kwam van de bakker met verse croissants. Gehoorzaam als ik ben bleef ik doodstil staan en hield mijn kaken stijf op elkaar. Â Zij wees naar de dakgoot van een chalet naast ons waar uit een hels kabaal kwam. Regelmatig vloog er een pimpelmees in met voer in de snavel.
Vlak na de landing in de dakgoot was het dan even stil, maar snel erna begon het gekwetter weer en vloog pa of ma pimpelmees opnieuw weg om lekkers te zoeken voor een aantal hongerige maagjes. Dit herhaalde zich vervolgens elke dag van zonsopgang tot zonsondergang.
Het grote moment… uitvliegdag!
Na een paar dagen was het zover. Marian had het nest al een paar dagen in de gaten gehouden en op een ochtend zat zij aandachtig te kijken want de drukte rond de dakgoot begon steeds grotere vormen aan te nemen.
Af en toe keek er een geel snaveltje nieuwsgierig over de rand en ja hoor een geel-grijs koppie kwam omhoog en niet lang daarna zat er een jonge pimpelmees klaar voor de start op de rand van de dakgoot. Je zag als het ware dat het beestje schrok van de afstand tot de grond en het dook weer veilig terug in de beschermde omgeving van de dakgoot.
Maar snel daarna zat de eerste moedige jonge pimpelmees onverschrokken op de rand. Het vogeltje keek parmantig rond, nog één keer naar het nest en waagde de sprong. De prille vleugeltjes werden fladderend uitgeklapt en het diertje landde fraai in het gras.
Broertjes en zusjes konden nu niet achterblijven en één voor één maakten zij de vlucht naar de grote wereld onder hen. Toen er vier veilig geland waren kwam koppie nummer vijf boven de rand van de dakgoot uit.
Parmantig keek het beestje om zich heen alsof het dacht ” Zo nu is het mijn beurt, wereld let op!”
Soms gaat het fout
Deze overmoedige pimpelmees had toch niet zo goed opgelet hoe het nou precies moest, of misschien niet goed naar de instructies van pa en ma geluisterd want toen het diertje over de rand van de dakgoot dook plofte het als een steen neer in het gras… totaal vergeten om de vleugeltjes te gebruiken. Versuft keek het om zich heen om vervolgens om te vallen en vermoedelijk met een gebroken nekje het leven te laten.
De moraal van dit verhaal
De moraal van dit verhaal? Waarom zou je alles zelf uitvinden als anderen het al eens gedaan hebben!
Ik wens dus alle lezers van mijn blog en de website Frankrijkvakantieland.nl ontzettend veel plezier in 2012 en hoop dat mijn tips en verhalen over Frankrijk tot de nodige inspiratie leiden voor een mooie vakantie in Frankrijk!
Ook namens Marian wens ik iedereen een fantastisch 2012 en veel plezier in Frankrijk!
Hallo Ruud
Wat een heerlijk verhaal op de eerste dag van het nieuwe jaar. Wij hopen dat er dit jaar nog veel volgen! In elk geval voor jou en Marian ook een heel mooi en Frankrijkvol 2012 -:)