Ik kreeg een email van een Premiumlid van Frankrijk Binnendoor die mij de vraag stelde of ik nooit in de winter in Frankrijk kwam. Hij was nieuwsgierig naar mijn ervaringen met de wintersport in Frankrijk. Onder de foto kun je mijn belevenissen in de winter en sneeuw van Les Gets en het skigebied van Les Portes-du-Soleil lezen maar je kunt natuurlijk ook lekker relaxed naar de podcast luisteren. Hij staat hieronder.
Hoe ik ooit verzeild raakte in Les Gets en Les Portes-du-Soleil
Toen ik de vraag over winter en wintersport in Frankrijk kreeg, borrelde het al meteen onder mijn hersenpan. Ik zag al weer het gezicht van een van mijn broers voor mij toen ik voor het eerst op langlaufski's stond en bij de eerste bobbel al keihard op mijn achterwerk viel.
Die broer had een chalet in Les Gets waar hij vooral in de winter woonde omdat hij actief was op het gebied van wintersport. Mijn 'wintersport broer' schreef in de jaren tachtig zelfs diverse boeken over wintersport in de Alpen. Blijkbaar zit schrijven in het bloed van onze familie want 2 andere broers zijn ook actief of actief geweest voor dagbladen en met het schrijven van boeken.
Mijn neef Martijn, van Uitgeverij Oevers, heeft zelf ook boekjes geschreven en is nu een succesvol uitgever met ondermeer een mooi portfolio met Scandinavische schrijvers en de populaire boeken van Lupin. Luister maar eens naar de podcast van een exclusief interview dat ik met hem had. Daarin vertelt hij ondermeer hoe hij voor 50 cent een boekje van Lupin op een Franse markt kocht. Zijn vertalingen van de boeken over Arsène Lupin zijn nu niet meer aan te slepen. En als het goed is verschijnt er eind november 2021 weer een nieuw boek in deze populaire serie.
Maar ik dwaal af want ik zou iets gaan vertellen over mijn ervaringen met de wintersport. Door mijn broer raakte ik dus in elk geval in aanraking met wintersport in Frankrijk. Nou moet je je daar niet teveel van voorstellen. Maar ik heb er genoeg leuke ervaringen aan over gehouden. Dus leest gerust verder als je dat wilt.
De eerste keer naar de wintersport in Les Gets.
Het zal vermoedelijk ergens eind jaren negentig van de vorige eeuw zijn geweest toen ik samen met Marian de uitnodiging kreeg om in maart naar Les Gets te komen. Dit dorp ligt in de Haute-Savoie en het is er in de winter maar ook zonder sneeuw goed toeven.
Het was voor ons de eerste keer dat wij naar de Alpen gingen in een periode van vorst en sneeuw. Nu lijkt maart niet bepaald een maand voor veel sneeuw. Dat dacht ik ook maar het is er een topmaand om rustig van de wintersport te genieten als je naar het skigebied Les Portes du Soleil gaat.
Via de Belgische Ardennen raakten wij in een flinke sneeuwstorm al aardig in winterse sferen. Nadeel was dat het niet echt opschoot. Maar eenmaal voorbij Luxemburg reden we over de Autoroute du Soleil richting Mâcon. Vervolgens door de tunnel bij Nantua via de A40 naar Clusaz. Tegenwoordig kan dat een stuk korter maar toen was er nog geen A39 of E23. Via die laatste snelweg ga je via Besançon en is het vanaf Maastricht ongeveer 750 kilometer.
Ik zal die eerste keer nooit meer vergeten want toen wij via Annemas en Clusaz via de D 902 en Taninges naar Les Gets reden gebeurde er iets wonderlijks. Het was vies regenachtig weer en zag er grauw en treurig uit.
Na Taninges kronkelt de weg omhoog en naarmate je hoger kwam hingen er allemaal netten tegen de bergwanden waar je tussendoor omhoog rijdt. Hoe hoger wij kwamen werden de ijspegels aan de netten groter en groter. Het regende nog steeds flink en toen gebeurde het. De weg ligt op het hoogste punt ongeveer op 1000 à 1100 meter en na de laatste bocht ligt het dal van Les Gets voor je. Het was er wit en er lag een massa sneeuw. Een compleet andere wereld!
Voor het eerst op de D 902, de Route des Grandes Alpes bij Les Gets
Het was een indrukwekkend gezicht. Van de grauwe natte wereld aan de andere kant van de bergpas naar de wondere witte wereld van Les Gets en Les Portes du Soleil . Als je langs deze weg naar Les Gets rijdt dan kom je in Les Portes du Soleil. Een skigebied met ongeveer 600 kilometer aan pistes en ook genoeg mogelijkheden om te langlaufen en op andere manieren van de wintersport te genieten.
De weg naar Les Gets is de D 902, die hier Route des Gets wordt genoemd, en je naar het leuke skidorp brengt. Later dat jaar, in de zomer, kwam ik er achter dat deze weg de beroemde route vormt van de Route des Grandes Alpes, waar ik een bijzonder ebook over geschreven heb.
Toen wij de pas waren gepasseerd en een beetje bekomen waren van de verbazing door de totaal andere wereld reed ik over de goed schoongemaakte weg naar het dorp. Het bleek ook dat de meegenomen sneeuwkettingen helemaal niet nodig waren. Naast de weg lag echter een muur van sneeuw. Iets verder kwamen wij dichter bij het dorp en zagen we de eerste stippen van skiërs en skiliften op de pistes boven het dorp.
Op langlaufski's in Les Portes du Soleil.
Mij was uitgelegd dat ik tot in het dorp moest rijden en dan het laatste stukje ergens links omhoog. Dat ging, ondanks dat hier wel sneeuw op de weg lag, prima tot... ik de oprit van het chalet wilde oprijden. Het lukte voor geen meter. Ondanks dat er op de oprit maar een dun laagje vers gevallen sneeuw lag moest ik voor de laatste 20 meter toch nog de sneeuwkettingen omleggen.
De dag erna zou ik samen met Marian onze eerste langlaufervaring op gaan doen. Mijn grote broer had niet voor niets een boekje over langlaufen geschreven. Daarvoor reden wij naar het skigebied boven Les Gets. Je komt dan langs de plek waar buiten de wintermaanden een fraaie golfbaan ligt. Bij Les Chavannes ligt een grote parkeerplaats en daar heb je ook toegang tot het hoger gelegen skigebied en de ongeveer 600 kilometer pistes van Les Portes du Soleil.
Een halfuurtje later stonden wij voor het eerst op langlaufski's en volgden onze 'instructeur' door de loipes en het bos richting Morzine. Een fraaie tocht dwars door de natuur. Heel mooi, maar het geploeter in de loipes bleek niet helemaal op mijn lijf geschreven. Het ging langzaam omhoog en ik was constant bezig hoe het zou gaan als we terug naar het begin zouden gaan. Een paar valpartijen en wat stevige vloeken later stonden we op het punt van een stuk met een geleidelijke afdaling.
Ik keek naar beneden en ik zag mij al met een noodgang naar beneden glijden. Een fractie van een seconde later kwamen mijn langlaufski's, zonder dat ik het wilde, in beweging. "Hoe moet ik stoppen? Waar zit de rem?" riep ik naar mijn broer. Maar voor hij antwoord kon geven lag ik al met een klap op mijn achterwerk naast de loipes. Niet veel later zaten we gelukkig aan een kop warme chocomel met een stevige borrel op een van de terassen bij de pistes van Les Chavannes.
Skiën over de daken van Mont-Cally.
Nadien ben ik nog één keer op langlaufski's gestapt en ik moet zeggen dat het toen een fantastische ervaring was waar ik het nog wel eens over heb. Het chalet lag tegen de helling van Mont-Cally. Op de top ligt een boerendorpje waar ik in de zomermaanden graag naar toe wandelde om vervolgens over een pad naar de Mont-Chéry te lopen. Vanaf dat pad heb je namelijk een indrukwekkend uitzicht op de Mont-Blanc bij Chamonix. Mijn broer had bedacht dat wij met de lift vanuit het dorp omhoog zouden gaan naar de top van Mont-Chéry en vandaar naar het boerendorpje dat ik van de zomermaanden wel kende. Vervolgens konden we dan over de weg terugskiën tot aan zijn chalet.
Vanuit de lift omhoog is het verstandig dat je richting het dorp kijkt want dan kun je genieten van een fenomenaal uitzicht op de bergen van Les Portes du Soleil en de keten van de Mont-Blanc die bij helder weer als een enorme witte puist te voorschijn komt.
Langlaufen tussen de schoorstenen op Mont Cally bij Les Gets.
Eenmaal boven was het eerst een stevige kop koffie bij Le Belvédère en daarna via het pad van La Boucle des Clarines door het bos naar Mont-Cally. In de zomermaanden kun je dit rondje van bijna 6 kilometer op je gemak lopen. Er zijn weinig hoogteverschillen en je kunt met de lift bij Mont-Chéry omhoog en omlaag. Als je in de buurt bent is het een absolute aanrader want je hebt er bij helder weer een fantastisch uitzicht op de Mont-Blanc. Het rondje is ook goed te doen met kinderen.
Omdat het er redelijk vlak is begon ik het langlaufen steeds leuker te vinden en de omgeving was daar mede de oorzaak van. Toen wij uit het bos kwamen vroeg ik mijn broer: "Hé ik dacht toch dat hier de boerderijen van Mont-Cally liggen?". Hij keek mij lachend aan en wees in de verste naar wat zwart geblakerde vierkanten die nog net boven de sneeuw uitstaken. Even later gleden wij op de langlaufski's tussen de schoorstenen en over de daken van de boerderijen op Mont-Cally.
Dat was echt een heel bijzondere ervaring. Toch ben ik daarna nooit meer op ski's of langlaufski's gestapt. Wij konden via de weg op de langlaufski's terug naar het chalet. Dat was overigens best lastig want je kwam over flinke stukken ijs. Ik besloot dan ook maar om na de eerst bocht en opnieuw een valpartij maar lopend terug te gaan.
Marian en ik voelden ons toch wat meer op ons gemak om lekker in de sneeuw te wandelen en dat hebben wij dan ook daarna regelmatig gedaan. Het was voor mij de laatste keer op ski's.
Ah monsieur. C'est comme du kérosène pour un hélicoptère!
De avond na de tocht over Mont-Cally besloten wij om in Les Gets wat te gaan eten. Les Gets is een gezellig dorp in de Haute-Savoie. Zeker in die tijd had het nog alle charmes van een Frans bergdorp. In elk geval mag er niet hoger gebouwd worden dan de kerktoren dus die scharmes heeft het nog altijd alleen is het nu toeristischer dan pakweg een jaar of twintig geleden.
Het leuke vond ik in de winter dat het bij de piste, die onderin het dorp begint, of zoals je wilt eindigt, altijd heel gezellig is. Een leuke plek om vanaf een terras naar de verrichtingen van kinderen te kijken op de oefenpiste of ervaren skiërs zigzaggend over de sneeuw naar beneden te zien komen.
Sterk spul hè die Génépi!
Die bewuste avond gingen wij naar de lokale pizzeria. De eigenaar en zijn zoon werkten in de zaak en pa stond die avond achter de bar. Na lekker gegeten te hebben bleven de vrouwen aan tafel en togen mijn broer en ik naar de toog voor een geanimeerd gesprek met 'Ome Jan' zoals hij door de Nederlanders in het dorp werd genoemd. De pizzeria heette toen tenslotte niet voor niets Chez Jean.
Wij zaten nog niet aan de bar of Ome Jan kwam met drie kleine glaasjes en een fles aangelopen. Hij zette deze voor ons op de bar en schonk ze tot iets onder de rand vol. Wij hieven de glaasjes onder een welgemeend Tchin Tchin (Proost) en ik nam een slok. Nou... ken je die reclames van Fisherman's Friends nog? Sterk spul hè!
Ik nam nog een slokje en proefde goed. Het was Génépi een soort likeur gemaakt van verschillende kruiden van de Alpenweiden. Ik kende het (nog) niet en vroeg aan Ome Jan: Qu'est-ce que c'est?
Ome Jan pakte de fles in zijn handen, hield deze goed voor mij en ik keek naar het etiket en de goudgele inhoud. Ah monsieur. C'est comme du kérosène pour un hélicoptère! was het antwoord van Ome Jan. Nou dat het bijna zo sterk was als de kerosine van een helikopter, daar kon ik volledig inkomen. Het was niet dat ik nu van mijn barkruk de lucht in vloog maar na nog een paar glaasjes was de wandeling naar het chalet wel bijzonder lichtvoetig.
Stevig drankje van een lokaal plantje
Bij nader onderzoek bleek dat Génépi voornamelijk gemaakt wordt van een plant die in de bergen vooral tussen de 2500 en 3200 meter hoogte groeit. Er zijn verschillende variëteiten van de Artemisia en dat verklaart waarschijnlijk ook dat de ene Génépi anders kan smaken dan de andere. Het kan ook per streek of dorp verschillen en dat komt ook omdat de makers vaak oude familierecepten gebruiken die net weer even anders zijn. Het alcoholpercentage ligt tussen de 40 en 50% en dat maakt het drankje ook heel geschikt om na een stevige kaasfondue, een Tartiflette of Reblochonnade de kaasmassa in je maag op te lossen. Daarom krijg je vaak na deze maaktijden in de Franse Alpen een glaasje Génépi als dégustif na de maaltijd.
De Tartiflette of Reblochonnade is een stevige bergmaaltijd uit de oven met aardappel, spekjes en veel lokale kaas. In de Savoie en Haute-Savoie meestal van de lokale kaas Reblochon. Trouwens er is in Les Gets een prachtige plek waar je lekkerste kazen van het dorp kunt kopen en in het restaurant ook kunt genieten van deze lokale lekkernijen en dat is La Fruitière des Perrières.
Mooi skigebied in de Franse Alpen: Les Portes du Soleil
Als je eens een mooie bestemming wilt voor de wintersport dan is het skigebied van Les Portes du Soleil een echte aanrader. Naast het gezellige Les Gets heeft het namelijk nog veel meer te bieden. Vanuit het skigebied bij Les Gets heb je overigens toegang tot de ruim 600 kilometer pistes die zich hier uitstrekken richting Morzine en Avoriaz en zelfs tot in Zwitserland. Andere bekende wintersportplaatsen in het skigebied Les Portes du Soleil zijn:
Abondance
Het dorp Abondance is een ideale bestemming als je van de winter en sneeuw wilt genieten. Het dorp heeft zelf een klein skigebied maar dat is (nog) niet direct verbonden met het het uitgebreide skigebied van Les Portes du Soleil. Het ligt op circa 930 meter en het skigebied gaat tot circa 1700 meter en is in de winter behoorlijk sneeuwzeker. Het is heel geschikt voor beginners en gezinnen met kinderen. Wil je eens verder skiën dan is de lokale shuttle ideaal om de rest van Portes du Soleil te verkennen.
Tip: sinds het 2021 verhuurt FranceComfort de prachtige appartementen van AlpChalets Portes du Soleil in Abondance. Als je wilt genieten van de wintersport of er mee kennis wilt maken dan is deze accommodatie een echte aanrader. Je kunt kiezen uit appartementen voor 4 tot 8 personen of de ruime luxe penthouses. Je kunt zelfs kiezen voor een accommodatie met bubbelbad of sauna. Als je na een lekkere dag buiten wilt relaxen dan kan dat in je eigen accommodatie. De appartementen hebben een Zoover beoordeling van 9.9! Uitgebreide informatie kun je ook hier vinden.
Avoriaz
Het wintersportdorp Avoriaz is voor de fervente wintersporter een prima plek om in Portes du Soleil te skiën. De liftverbindingen zijn er perfect en de echte profs kunnen de lift nemen naar de beroemde afdaling die de Muur wordt genoemd. De naam zegt het al, het is een supersteile afdaling. Je kunt hier ook mooie tochten maken. Bijvoorbeeld naar het geitendorpje Les Lindarets waar je op een van de terrassen heerlijk kunt lunchen.
Avoriaz is een in de jaren zeventig aangelegd skidorp als je het via de weg nadert is het alsof het tegen de rotsen is geplakt. Er zijn alle voorzieningen die je wenst maar het mist het gezellige karakter van een echt bergdorp zoals Les Gets.
Châtel
Châtel is zo'n sfeervol bergdorp met sfeervolle en authentieke chalets. Het ligt niet ver van Zwitserland en je kunt met de skipas van Portes du Soleil ook de grens over. Er zijn fraaie pistes voor beginners en kinderen maar ook goede verbindingen met Morzine en Avoriaz. Een topbestemming, net als Les Gets, om in deze streek te genieten van de wintersport.
Montriond
Net als Abondance ligt Montriond net iets buiten het skigebied van Les Portes du Soleil. Het is er vooral gezellig en authentiek. Eigenlijk gewoon een leuke bestemming als je de drukte van Morzine en Avoriaz wilt vermijden. Dit is vooral een mooie plek als je niet wilt skiën maar lekker wilt genieten van een winterse wereld. Het nabijgelegen meer is 's-winters bevroren en je kunt er dus schaatsen of ijsvissen.
Voor gezinnen met kinderen die willen skiën is het wat minder ideaal, dan kun je beter kiezen voor Abondance. Ik maakte er met Marian eens vanuit het dorp een winterwandeling omhoog naar Les Lindarets waar wij op een van de terrassen hadden afgesproken met een groepje skiérs die er vanuit Les Gets naar toe waren gegaan via de pistes van Le Pleney naar Morzine en vervolgens naar Avoriaz.
Morzine
Morzine is een gezellige wintersportplaats en volgens kenners een van de meest kindvriendelijke wintersportdorpen van Frankrijk. Alles wat je voor de wintersport nodig hebt is er bij de hand. Er zijn snelle verbindingen naar de skigebieden van Avoriaz en Les Gets.
Meer tips over Les Gets en omgeving
Ik hoop je hiermee inspiratie te hebben gegeven om deze mooie streek in de Haute-Savoie eens in de wintermaanden op te zoeken. Maar ook vanaf het voorjaar tot de herfst is het er aantrekkelijk. Je kunt dan prachtige wandelingen in de bergen maken en voor de sportievelingen of enthousiaste e-bikers is fietsen in dit stukje Frankrijk ook prachtig. Ik weet zeker dat ik binnenkort ook een blog zal schrijven over Les Gets en omgeving in de zomer!
Hieronder vind je nog wat extra links met inspiratie voor Les Gets en omgeving. Wil je naar de wintersport? Via de links naar TUI en de ANWB vind je actuele aanbiedingen in deze streek.
Bon voyage!
Podcast: Download (23.4MB)
Abonneer RSS
