Podcast fietsen langs het Canal du Midi bij Trèbes

In deze podcast neem ik je mee naar Trèbes in het zuiden van Frankrijk. Om precies te zijn het Canal du Midi in de Languedoc-Roussillon. Ik vertel je mijn ervaringen tijdens een fietstocht langs het Canal du Midi bij Trèbes en Marseillette. En je hoort meer over mijn bijzondere ontmoeting met een otter!

Download MP3 Abonneer in iTunes

Ontdek het Canal du Midi op de fiets!

Mijn eerste kennismaking met het Canal du Midi stamt al weer van vele jaren geleden toen ik voor het eerst in de omgeving van Agde was. Het Canal du Midi in de Languedoc-Rousillion is een heerlijke vakantiebestemming.

In het voorjaar met het ontluikende en frisse groen. In de zomer kun je in de schaduw van de bomen heerlijk wandelen en fietsen en in de herfst is het genieten van de prachtige herfstkleuren. Ben je avontuurlijk aangelegd dan is een boottocht door de talloze sluizen een fantastische belevenis!

In deze podcast hoor je meer over de omgeving van dit bijzondere kanaal en neem ik je mee op een fietstocht.

Een beetje historie over het Canal du Midi.

Het Canal du Midi was ooit een idee van Pierre-Paul Riquet.

De Franse koningen Frans I en Henry IV hadden ooit al de wens om met een kanaal een verbinding te maken tussen de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee. Deze ideeën verdwenen echter steeds in de prullenbak omdat het ook in die tijd te duur was om uit te voeren.

Pierre-Paul Riquet was belastinginner van de Franse koning in de Languedoc. De baron van Bonrepos was een inventieve man. Hij bedacht zelfs een oplossing voor het probleem dat een kanaal van Toulouse naar het Étang de Thau dwars door een heuvelachtig en soms bergachtig landschap moest lopen.

Zijn doorzettingsvermogen en de inzet van ruim 12000 arbeiders klaarden uiteindelijk deze klus. Zij groeven een kanaal van 240 kilometer met 91 sluizen om de hoogteverschillen op te lossen.

Riquet bedacht ook een systeem om vanuit de Montagne Noir water op te vangen in bassins waarmee het niveau in het kanaal kon worden geregeld. In 1681 werd het Canal du Midi geopend en tot op de dag van vandaag is het nog steeds in gebruik maar nu vooral voor de pleziervaart.

Het Canal du Midi staat op de wereld erfgoedlijst van Unesco en het is werkelijk een unieke plek waar je heerlijk kunt fietsen en wandelen.

Aquaducten en sluizen van het Canal du Midi

Er zijn diverse aquaducten waarbij het kanaal over een rivier gaat. Ook zijn er overlaten gemaakt waar overtollig water uit het kanaal kan worden afgevoerd. Door de sluizen kunnen hoogteverschillen worden overwonnen en soms zijn er meerdere sluizen in een trap achter elkaar. De sluizen hebben allemaal een halfronde vorm om de druk van de omliggende grond beter te kunnen opvangen.

Om te voorkomen dat door de warmte van de zon het water in het kanaal te snel zou verdampen werden aan weerszijden van het kanaal snelgroeiende bomen aangeplant. Helaas moesten door ziektes de laatste jaren op veel plekken de bomen worden gerooid maar er zijn nog hele trajecten waar deze nog wel staan.

Langs het kanaal ligt een trek- of jaagpad dat vroeger plaats gaf aan de trekpaarden. Nu is het een ideale mogelijkheid om het kanaal wandelend of op de fiets te verkennen. Zelf heb ik in het verleden hele trajecten op de fiets over een smal trekpad afgelegd. Op sommige stukken ligt het er nog maar er zijn ook flinke delen inmiddels voorzien van een comfortabel fietspad.

Mijn ervaringen langs het Canal du Midi bij Trèbes

In de loop der jaren heb ik van het Bassin de Thau tot bijna bij Toulouse langs het kanaal gefietst. In deze podcast neem ik je mee naar een stuk langs het kanaal dat ik zelf het leukste vind.

Er zijn diverse mogelijkheden om voor een fietstocht te vertrekken. Het leukst is het om een plaatsje uit te zoeken waar een haven is en waar je langs het traject diverse sluizen hebt. Zo kun je af en toe met eigen ogen de gezellige drukte rond de sluizen ervaren.

Ik neem je nu mee naar Trèbes waar je zowel richting Carcassonne als richting Bézier mooie tochten kunt maken.

Ik koos voor Trèbes, omdat het een leuke plaats met een gezellige haven is. Aan het kanaal ligt ook het een Office du Tourisme waar je de auto makkelijk kunt parkeren. Even buiten het dorp, richting Carcassonne, ligt zelfs een aquaduct zodat je dat ook meteen eens kunt zien.

Oké… tijd om actief te worden luister je mee naar mijn ervaringen langs het Canal du Midi?

Het haventje doet gezellig aan. Het was mooi weer en er liggen altijd wel diverse boten. Rechts langs het kanaal ligt een wereldplek om met een camper te staan, lekker in de schaduw.

Ik ging eerst even langs bij het office du tourisme dat direct bij het haventje van Trèbes ligt. Naast de lokale wijn die je er kunt kopen vind je er ook veel informatie over de omgeving, het huren van boten, het maken van een boottocht over het kanaal, het bezoeken van wijndomeinen enzovoorts.

Fietspad of smal spoor?

Ik was echter meer geïnteresseerd in fietsen langs het kanaal en vroeg of er een kaart is met de Piste Cyclables bij het kanaal. Op het moment dat ik het vroeg schoot ook door mij heen of dat eigenlijk wel zo’n slimme vraag was.

De vriendelijke juffrouw keek mij lachend aan en gaf het historische antwoord: “c’est très facile monsieur, vous prenez le sentier à droite ou à gauche du canal”. Dus vrij vertaald: “ het is heel makkelijk mijnheer, u neem het pad rechts of links van het kanaal!” Alleen soms is er maar aan één kant van het kanaal een pad, maar dan is er wel altijd een brug of sluis om naar de andere kant te gaan.

Er is overigens wel een plattegrondje waar de sluizen en afstanden op staan. Dat is wel handig om bij je te hebben. Overigens kun je de afstanden van de ene sluis naar de volgende ook op een andere manier achterhalen.

Bij elke sluis staat een huisje en daarop hangt een groot groen bord met de afstand tot de volgende sluis. Als je in deze streek gaat fietsen is het slim om de fietskaarten van IGN Serie Blue, met de nummers 2445-O en 2345-E bij de hand te hebben. Het zijn kaarten waarop elke centimeter 250 meter in werkelijkheid is.

Deze kaarten zijn ook handig om onderweg te kijken of er alternatieven zijn die ook de moeite waard zijn. Vaak zijn er namelijk lokale fietsroutes met mooie rondjes die je nog meer van de streek laten zien.

Het aquaduct bij Trèbes

Omdat ik eerst graag het aquaduct bij Trèbes wilde zien ging ik vanaf het Office du Tourisme richting de brug. Vlak voor deze brug kun je links het jaagpad op dat langs het kanaal loopt. Hier kun je fietsend naar Carcassonne, de prachtige middeleeuwse stad. Na een paar honderd meter gaat het kanaal naar links met een aquaduct over het riviertje de l’Orbiel.

Het fietspad gaat over het viaduct en als er tegelijk een boot over heen gaat klotst water van het kanaal over de stenen rand. Pas op voor natte voeten als je er staat te kijken en er komt een boot langs!

De boten varen hier dus over de rivier heen. Een rare gewaarwording. Het aquaduct werd in 1688 gebouwd en dus al meer 329 jaar oud! Het werd ontworpen door Vauban, de Franse architect die ook verantwoordelijk is voor veel vestingen in Frankrijk.

Kijk een otter!

Terwijl ik naar de 15 meter lager liggende rivier sta te kijken zie ik in een flits iets beneden bij de rivier bewegen en roep :”kijk… een otter”. Marian lacht en zegt: “jaja… het zal wel een rat zijn.

Maar als we beiden goed kijken zien we het ranke beestje uit het water komen en razendsnel over de stenen langs de oever schieten. Ik had mijn fotocamera bij de hand en probeer een paar foto’s te maken.

De otter leek het wel in de gaten te hebben en begon een spelletje te spelen. Hup op de steen, rondkijken, Ik wil foto maken, otter floept weg. Dat herhaalde zich diverse keren. Op een geven moment schuift het diertje snel in het water en komt recht op mij afgezwommen, nieuwsgierig omhoog kijkend om dan snel op een steen recht voor mij te klauteren. Ik greep mijn kans en schoot snel een paar foto’s. Daarna verdwijnt het dier uit het zicht.

Een paar dagen later vernam ik van een sluiswachter In Trèbes dat er inderdaad een paar otters in het riviertje zitten.

Op de fiets naar Marseillete

Ik fietste na deze ervaring terug naar Trèbes en ging langs de haven om rechts langs het kanaal heerlijk in de schaduw het fietspad op te zoeken. De bedoeling was om eerst naar het volgende plaatsje te fietsen en dat is Marseillette.

Iets verder kom je dan bij de sluizen van Trèbes. Het is een drievoudige sluis en deze is met name bijzonder omdat de sluizen deels uit de rotsen zijn gehouwen. Hier kun je ook goed de halfronde vorm zien.

Er liggen een paar boten in de laatste (hoogste) sluis en ik zie dat het water razendsnel omhoog gaat. Er gaan ongeveer 4 middelgrote boten in en deze worden aan de kade door passagiers met touwen in toom gehouden als het water stijgt. Even later gaan de sluisdeuren open en varen de boten het haventje van Trèbes in.

De gebouwen bij de sluizen zijn overigens allemaal bijna identiek en boven de deur prijkt een groot plakkaat waarop de naam van sluis en de afstanden tot de volgende sluis staan en dat is dan in beide richtingen naar de volgende sluis.

Ik reed verder naar Marseillette en dat is bijna 10 kilometer over het water. Via het fietspad zal het wel ongeveer het zelfde zijn. Ik nam er samen met Marian de tijd voor en genoot van een prachtige fietstocht onder de schaduwrijke platanen.

Af en toe werd er gezwaaid en gebonjoured vanaf een boot en natuurlijk zwaaide en bonjourde ik terug. Alleen bij het zwaaien is het wel af en toe opletten want het fietspad is soms niet meer dan een karrespoor. Maar het traject naar Marseillette is uitstekend te fietsen.

Pauze en lunch langs het Canal du Midi

Even voor Marseillette verdwijnen de bomen en is er aan de overkant geen begroeiing maar een stuk rots. Het blijft hier ongelooflijk rustig en heel mooi.

Ik kwam nauwelijks nog een wandelaar of fietser tegen en maar een enkele keer een boot. Dat laatste kan kloppen want het loopt tegen half één en dan gaan de sluizen een uur, of soms nog wat langer, dicht voor de lunch en kun je met de boot niets anders doen dan wachten.

Fietsend is dat natuurlijk anders maar bij de meeste sluizen is wel een plekje te vinden om even te zitten en te pauzeren. Mijn timing was blijkbaar prima want precies om half één kwam ik bij de sluis van Marseillette. In een plantsoen staan onder de bomen een paar picknicktafels. Een was er voor mij en Marian bestemd.

Wij name de tijd voor een lunch met wat stokbrood, een bekertje yoghurt en water. Vlakbij is er trouwens een watervoorziening met eau potable en daar vulde ik onze drinkflessen bij.

De sluiswachter zat nog even buiten in het zonnetje met een dik boek. Als er een auto voor de deur parkeert is het exact half éen en stapt blijkbaar manlief uit. Deze trekt de deur achter zich dicht en de lunch van de sluiswachter en zijn vrouw kan beginnen.

Even later kwam er een geel autootje van de post over de brug en bij het sluiswachtershuis en er werd 1x getoeterd. De auto met de postbode rijdt echter gewoon door. Een minuut of 5 later komt de postwagen terug en gelijkertijd komt er een persoon naar buiten. Door het open raam van de auto werd de post in ontvangst genomen.

Afgesproken werk? Ik zie het al voor me bij ons in de straat in Nederland….

Ruzie en spannende momenten bij het Canal du Midi

Er lagen inmiddels aan beide kanten een paar boten te wachten tot de sluis weer open ging.

Je ziet hier veel gehuurde boten waarop vaak mensen zitten die niet heel veel ervaring hebben met varen. Vooral als zij bij één van hun eerste sluizen komen leidt dit vaak tot vermakelijke taferelen tot aan ruzies aan boord.

Ooit maakte ik mee dat een man en vrouw hun uiterste best deden om er zo professioneel mogelijk uit te zien. De vrouw nam het stuur over en de man sprong op de kade met een touw om de boot strak te houden terwijl het water omlaag ging. Met verve hield de man het touw strak, beter gezegd te strak.

De boot begon al aardig schuin te hangen tot de sluiswachter met een vloek er naar toe sprintte het touw uit de handen van de man griste en de boot met een angstige vrouw weer wiebelend recht kwam. Het is echt een aanrader om bij de sluizen op je gemak de taferelen gade te slaan. Wie weet wat jij er allemaal meemaakt.

Ik besloot verder door te rijden want ik willen graag naar de Écluse de L’Aiguille die nog een kilometer of 8 verderop ligt. Het pad gaat na Marseillette aan de linkerkant verder en al snel over in een smal paadje dat vlak langs het kanaal loopt.

Er bloeien prachtige bloemen zoals monarde en lelies in het wild. Hoewel de zon volop schijnt is het in de schaduw van de bomen langs het kanaal heerlijk fietsen. Wel af en toe opletten want soms is het fietspad geen fietspad maar een spoor waar maar net 1 fietser kan rijden.

Meer tips over het Canal du Midi

Ik vind mei, juni en september heerlijke maanden om langs het Canal du Midi te fietsen en kan het je aanraden om het ook eens te doen. Hou mijn weblog FrankrijkBinnendoor.nl in de gaten omdat er meer verhalen gaan verschijnen over het Canal du Midi!

Vond je deze podcast en dit verhaal leuk? Laat dan je reactie achter in iTunes of Stitcher zodat anderen kunnen zien wat eerdere luisteraars er van vonden.

Als Premiumlid van FrankrijkBinnendoor kun je al mijn ebooks over Frankrijk gratis downloaden en heb je onbeperkt toegang tot al mijn reisverhalen.