De jacht in Frankrijk, het blijft uitkijken!
Als eind september de jacht in Frankrijk weer wordt geopend is het voor veel Fransen een feestdag.
Of je het er nu wel of niet mee eens bent, jagen in Frankrijk is op het platteland een vast onderdeel bij veel families. Vaak gaat het van vader op zoon over. De jongens gaan mee met hun vader en als ze 18 zijn mogen ze zelf op jacht.
Er zijn in Frankrijk totaal 1.230.000 beoefenaars van de jacht en daarmee behoort jagen tot de top 5 van vrijetijdsbesteding door de Fransen.
Meer dan de helft van de Franse jagers heeft al meer dan 30 jaar een vergunning en zoals ik hiervoor al schreef maakt jagen vooral deel uit van de familietradities buiten de steden.
Maar waar jagen die Fransen nu eigenlijk op?
- patrijs, haas, fazant, konijn
- duif, lijster, houtsnip, eend, watersnip en hoen.
- wildzwijn, hert, reeën
- mouflon, gemsen
Waarom zijn Fransen toch zo gek op jagen?
Als je tegen een Fransman die jaagt zegt dat je het niet begrijpt waarom hij voor zijn lol dieren doodschiet zal hij je meewarig aankijken. Hij ziet totaal niet dat wij nuchtere Nederlanders het maar niets vinden dat er zo gejaagd wordt in Frankrijk.
Voor Fransen is de jacht niet alleen een hobby maar ook een levensstijl.
Als het jachtseizoen wordt geopend dan is het lange wachten voorbij. In de tussentijd is er voor gezorgd dat de wapens tip top in orde zijn en de honden goed getraind zijn.
Als dan de grote dag van de opening van het jachtseizoen is aangekomen dan kun je overal in Frankrijk de witte autootjes aan de rand van akkers, bossen en wijngaarden zien. Meestal het teken dat er gejaagd wordt.
Er wordt een hele dag in de natuur doorgebracht, tussen de middag wordt er uitgebreid gegeten en als de jacht is afgelopen wordt er gezamenlijk nog een goed glas wijn op de vangst gedronken.
Gelukkig zijn er de laatste jaren wel steeds meer regels gekomen om de veiligheid te waarborgen.
De jagers moeten bij hun jachtgebied een groot bord plaatsen met de tekst: Chasse en course. Hetgeen betekent dat er in het gebied gejaagd wordt. Er moeten bewakers zijn met gele hesjes en de jagers moeten oranje petjes dragen (maar dat doen ze niet altijd, zoals op de foto hierboven blijkt).
Is het na half september nog veilig in Frankrijk?
Als je naar Frankrijk gaat vanaf medio september is het verstandig om te raadplegen of in het departement waar je naar toe gaat de jacht geopend is. Dat kan via deze link.
In de meeste gevallen mag er niet op alle dagen worden gejaagd en soms weer alleen in de even weken of juist alleen de oneven weken. Ook de dagen kunnen verschillen. Soms alleen op zondag maar ik heb het ook meegemaakt dat er elke week alleen op de even dagen mocht worden gejaagd.
Mijn ervaring is ook dat als je bij een office du tourisme vraagt op welke dagen er gejaagd wordt men vaak het antwoord niet weet te geven. Het beste kun je informeren op het gemeentehuis (de Mairie) of bij de Gendarmerie.
Op de dagen dat er gejaagd wordt zul je met wandelingen en fietstochten echt moeten opletten dat je niet in een jachtgebied terecht komt. Vooral op de eerste week dat er gejaagd mag worden is het enthousiasme van veel jagers groot en bestaat het gevaar dat er niet alleen op wild wordt geschoten maar op alles wat er beweegt.
Elk jaar vallen er wat dat betreft slachtoffers (tot dodelijk aan toe) door de jacht in Frankrijk.
Een bizar verhaal is bijvoorbeeld van de 2 broers ergens in Zuid-West Frankrijk die samen op jacht gingen naar een wildzwijn. Zij verspreidden zicht en toen één van de broers in het struikgewas iets zag bewegen schoot hij… zijn broer dood.
Mijn ervaringen met de jacht in Frankrijk?
De foto hierboven maakte ik een paar jaar geleden vanuit de tuin van de gîte die ik in de wijngaarden van Bourgueil (Loirestreek) gehuurd had.
Er is een ruime tuin met een muur van ongeveer 1,25 meter hoog. Aan de andere kant ligt een wijngaard die van de eigenaar van de gîte is. Ongeveer 50 meter verder is een weg naar het dorp en vanaf de gîte loopt een pad naar deze weg.
Als ik ‘s-morgens brood ging halen ging ik op de fiets het pad af, door de wijngaard, naar de weg en vervolgens naar het dorp. Op een zondagmorgen rond 08:00 wilde ik brood gaan halen tot ik vlakbij een knal hoorde.
Ik nam mijn fototoestel mee en liep naar de muur in de tuin. Ik keek net niet in de loop van een jachtgeweer maar wel op 25 meter tegen de rug van een jager die klaar stond om opnieuw te schieten.
Vanuit de wijngaarden werden met honden de konijnen en hazen zijn kant op gejaagd. Iets verder stond nog een jager. Ik ben die ochtend pas veel later naar de bakker gegaan en vertelde het de volgende ochtend aan de eigenaar. Die was furieus want er mag niet in de wijngaarden van Bourgueil gejaagd worden en vooral niet als de druiven nog niet geplukt zijn.
Zo zie je maar dat ondanks alle regeles ook jagers af en toe gewoon de regels aan hun laars lappen.
In dezelfde streek heb ik trouwens ooit met Marian het wereldrecord fietsen door een bos verbeterd. Maar dat verhaal lees je hier 🙂
Lees ook:
Oh ja dat vergat ik nog… ik ben ook gek op jagen.. maar dan met mijn camera 🙂
Ik ben tegen de jacht speciaal die in frankrijk..ze hebben mijn paard in de wei platgeschoten