Ik ben begin december jarig en kreeg de laatste keer een leuk cadeau. Ik mocht met Marian vijf dagen naar een gîte op het Franse platteland in het departement Oise. Toen wij er aankwamen, niet zonder problemen, stond de volgende verrassing klaar. Het was een gîte voor tien personen. Wel wat groot voor ons tweetjes....
Vijf dagen in een dorpje op het Franse platteland.
Zoals ik hierboven al schreef ben ik in december jarig en kreeg ik als cadeau vijf dagen in een gîte midden in een klein Frans plattelandsdorp op ongeveer dertig kilometer van Parijs. Toen wij er aankwamen was het zo'n dorpje waar je al doorheen bent als je te laat op de rem trapt. Het maakte deel uit van een ander klein dorp in de buurt: Chèvreville. Ik had er nog nooit van gehoord maar toen ik de routebeschrijving en het adres ontving bleek het zestig kilometer boven Parijs te liggen. Vanuit Maastricht was het ongeveer 380 kilometer en deze keer ging ik niet binnendoor maar via de autoroute. Dat was deze keer praktischer en sneller en volgens de beschrijving moest ik afslag acht nemen ter hoogte van Senlis.
Een paar kilometer voor de tolpoort kreeg ik op het dashboard de melding dat de spanning van een band te laag was. Normaal check ik dat altijd voor ik een lange rit maak, maar 's-morgens was iemand mij bij ons lokale tankstation voor om de banden op spanning te brengen en had ik geen zin om er op te wachten. Ik ging er vanuit dat ze wel goed op spanning waren. Toen ik de melding kreeg had ik zo iets van: "nou dat check ik straks wel als ik een tankstation passeer". Alleen tot aan de gite was het ongeveer twintig kilometer dwars door een agrarische streek in het departement Oise. Tot aan de gîte was er geen tankstation. Vreemd genoeg merkte ik niets aan het rijgedrag van de auto maar toen wij op de plek van bestemming kwamen, het was vrijdagmiddag rond vijf uur, bleek de linkerachterband half leeg te zijn. Oeps dat zag er niet goed uit.
Niet veel later had ik samen met Marian de eigenaar van de gîte ontmoet en de sleutel van een fraai huis waar wij het zeker met z'n tweetjes vijf dagen zouden uithouden. Genoeg zitplaatsen, vijf slaapkamers, drie badkamers, een open haard, ruime keuken. Niets ontbrak er. Een uurtje later stopte er een auto onze dochter, haar partner en onze twee kleinkinderen, die overigens inmiddels groter dan ons zijn. Mijn vermoeden kwam uit en de volgende dag stopte er nog een auto met onze zoon uit Parijs, de caviste van Sourire au pied de l'échelle, die ook de wijntips in mijn boeken maakt. Het werd een supergezellig en lang familieweekend.
Oeps een lekke band op het Franse platteland
Toen onze zoon arriveerde bleek ook dat de linkerachterband van mijn auto helemaal plat stond. Nu heb ik in mijn huidige auto voor het eerst geen reserveband maar zo'n compressor met een bus waarmee je een niet al te lekke band tijdelijk rijklaar kunt maken. Ik durfde het niet te gebruiken want de dichtsbijzijnde garage was tien kilometer verder en mocht na een paar kilometer blijken dat de reparatieset niet goed zijn werk zou doen stond ik ergens halverwege terwijl ik geen kant meer op kon.
Aangezien het weekend was en de meeste garages dicht waren besloot ik pas op zondag contact op te nemen met de Renault Routeservice en gaf aan wat het probleem was. Er werd afgesproken dat de volgende maandagochtend rond tien uur een bergingsvoertuig zou komen om de auto naar een garage te brengen. Daar vertrouwde ik dus maar op en aangezien we in Frankrijk waren deed ik er zelf maar een uurtje bij. Alleen de volgende ochtend om elf uur was er nog niemand, en pas rond twaalf uur stond er iemand voor de deur. Hij had mij gebeld maar kreeg steeds te horen dat het nummer niet klopte. Vreemd want het nummer klopte wel, alleen hij was vergeten het + teken of 00 voor het landennummer 31 te tikken. Tsjaa... dan gaat het dus niet goed.
Ook weer iets opgestoken
Ik heb er ook iets van geleerd. Want met de compressor in de Renault kun je dus zelf je banden op spanning brengen wanneer je wilt. Ook als je band niet lek is. Stop de stekker in een aansluitpunt in de auto, start de motor en zet de compressor aan. Binnen een paar minuten is de band op spanning. De man reed daarna de auto op het bergingsvoertuig en ging er met mijn auto en de autosleutel vandoor naar RDV Pneus in Le Plessis-Belleville een kilometer of tien verderop.
Na de lunch kreeg ik een telefoontje dat de band vervangen moest worden en de andere banden ook aan vervanging toe waren. Ik vroeg wat het ging kosten en dat bleek ongeveer € 150 voordeliger dan in Nederland en mijn banden waren sowieso aan vervanging toe. Probleem was dat ze niet op voorraad waren. Hoewel wij woensdags pas zouden terugrijden, leek het mij verstandig om maar te zeggen dat wij dinsdag in de namiddag naar Nederland zouden rijden. Ze gingen hun best doen en dinsdagochtend kreeg ik een belletje dat de auto na de lunch klaar was. Dat bleek ook inderdaad het geval en ik moet zeggen dat de service perfect was. Zowel van het bergingsbedrijf, RDV Pneus en de hulp van Renault Routeservice. Kortom zorg altijd dat je een goede SOS/Route service hebt in Frankrijk om bij eventuele problemen toch goed geholpen te worden. Vooral als je op het uitgestrekte Franse platteland verblijft en je pech krijgt is het handig als je op deze manier geholpen kunt worden.
Waarom het Franse platteland verrassend kan zijn
Door het autoprobleem ging er toch wel wat tijd verloren maar desondanks had de omgeving naast veel agrarische activiteiten het nodige te bieden. Jammer was wel dat het regenachtig was waardoor wandelen door de velden en boomgaarden een glibberige en vooral modderachtige bedoening was.
In een klein landelijk Frans dorpje zoals Sennevières, waar de velden en appelboomgaarden zich uitstrekken zover het oog reikt, blijkt het leven een ontspannen ritme te volgen. Ver weg van de drukte van grote steden leeft men er het eigen leven dat vooral rustig is. Toch is het niet zo romantisch als velen denken. In het voorjaar en de zomer als het zonnetje schijnt en de temperatuur lekker is, ziet alles er vrolijk en fleurig uit. Maar in de regenachtige herfst of de koude en natte winter is het leven op het Franse platteland minder leuk dan je denkt. Toch maken de bewoners er het beste van terwijl er lang niet meer in elk dorp een bakker, slager en supermarkt is.
Gelukkig is er meestal wel binnen een straal van twintig kilometer ergens een Supermarché waar je alle boodschappen kunt doen. Zo ook bij Nanteuil-le-Haudouin en Le Plessis-Belleville waar je zelfs voordelig kunt tanken en ook een elektrische auto kunt opladen. Wat dat laatste betreft zie je gelukkig op steeds meer plaatsen, dus ook op het Franse platteland, waar je een elektrische auto kunt opladen en vaak ook met snelladers. Tijdens de rit over de autouroute viel mij trouwens bij een tankstation op dat ook voor opladers een groot elektronisch bord stond met de prijzen per kwh.
In het dorpje waar wij verbleven bleek dat het Franse platteland ook verrassingen in petto heeft. De gîte werd gehuurd van de eigenaar van le Marché de Sennevières die weer toebehoort aan een enorme boerderij met appel- en perenboomgaarden en andere landerijen. In de Marché worden alleen maar verse producten van de boerderij en lokale leveranciers uit de omgeving verkocht. Aangezien wij er tegenover zaten hoefden wij alleen maar de straat over te steken voor verse zuivel, vlees, groente, eieren en zelfs brood. Alles direct van de boerderij en de bakker in de buurt. Mensen uit de omgeving komen er ook frequent.
De kastelen van Oise
In het voorjaar en de zomer is het in de streek ten noorden van Parijs overigens goed toeven.
Het platteland is niet 100% plat maar glooiend en daardoor een prima bestemming om al fietsend de streek te verkennen. De streek is rijk aan geschiedenis, cultuur en heeft naast agrarische gebieden ook uitgestrekte bossen waar fietsliefhebbers volop aan hun trekken kunnen komen. Maar ook als je van historie en cultuur houdt is Oise een bestemming op minder dan 400 kilometer van Maastricht waar je met gemak een week of langer kunt doorbrengen.
Oise staat vol met historische monumenten die de fascinerende geschiedenis van de regio vertellen. In Pierrefonds staat het majestueuze Château de Pierrefonds als een sprookje. Het imposante silhouet en de slanke torens maken het een lust voor het oog en een must voor liefhebbers van kastelen. Dit kasteel werd in de 15e eeuw gebouwd en in de 19e eeuw gerestaureerd door architect Eugène Viollet-le-Duc. Hij verwierf vooral bekendheid door beroemde restauraties van vestingstad Carcassonne, de Mont Saint-Michel en de Notre Dame van Parijs.
In Chantilly is het Château de Chantilly een architectonisch meesterwerk omgeven door fraaie tuinen. Kunstliefhebbers kunnen er ook het Condé Museum verkennen, dat een indrukwekkende collectie schilderijen, manuscripten en kunstvoorwerpen herbergt. Het Château de Compiègne ligt in een prachtig park. Zowel Napoleon I als Napoleon III hebben hun stempel gedrukt op deze bijzondere plek.
Domaine de Chaalis, unieke plek op het platteland
Chaalis scheelt maar één letter met Chablis maar heeft niets met wijn te maken. Hoewel ik denk dat er vroeger wel rijkelijk wijn gevloeid zal hebben want op deze plek vind je de resten van de oude Abbaye de Chaalis. De ruïne van een cisterciënzerabdij uit de dertiende eeuw die zijn oorsprong zelfs al in 1136 had. Op het terrein van Domaine de Chaalis liggen nog twee bijzondere plekken. Chapelle de Notre-Dame-de-Bonne-Espérance blijkt een pareltje te zijn met indrukwekkende glas-in-loodramen. Toen ik er naar binnen ging kon ik niets anders bedenken dan dat het een mini versie is van Saint-Chapelle in Parijs met de oogverblindende glas-in-lood ramen. Maar als je in de Chapelle de Notre-Dame-de-Bonne-Espérance bent zie je hoe langer je kijkt steeds meer. De prachtige schilderingen op de wand en het plafond zijn werkelijk fenomenaal. En toen ik mij omdraaide om weer naar buiten te gaan werd ik volledig omver geblazen door de prachtige schilderingen boven de ingang. Ik heb nog nooit zulke mooie taferelen gezien in Frankrijk. Onvergetelijk.
Je moet een entree ticket kopen maar dat is elke euro waard. Je begint eerst met een wandeling door het park en de tuinen, passeert de ruïne van de abdij en komt bij de prachtige kapel. Vergeet ook het rosarium niet. Ik was er in december maar als de rozen bloeien moet het er prachtig zijn. Er is ook een museum dat absoluut de moeite waard is. Ook met kinderen leuk om te bezoeken. Ik ben zelf niet zo'n museummens maar dit is echt heel leuk. Het museum is gevestigd in een kasteel uit de 18e eeuw het is fraai ingericht waardoor je een goed beeld krijgt hoe er vroeger in zo'n kasteel werd geleefd.
Jean-Jacques Rousseau
Op de eerste verdieping is er een speciale ruimte ingericht met historische boeken en geschriften van de Franse schrijver en filosoof Jean-Jacques Rousseau. Naast talloze boeken, muziekstukken en zelfs opera's was hij in zijn tijd ook een man met uitgesproken ideeën die niet bij iedereen in de smaak vielen. Hij moest zelfs enige tijd Frankrijk ontvluchten naar zijn geboorteland Zwitserland. De geschiedenis vertelt ondermeer dat hij weliswaar niet direct de veroorzaker van de Franse revolutie was maar er wel degelijk invloed op gehad heeft. Op Wikipedia staat een interessant artikel over deze man die zijn laatste levensdagen op een kasteel in de buurt sleet.
Tot slot
Als je over de autoroute richting Parijs gaat dan is de tolpoort voor vliegveld Charles de Gaulle de afslag om naar dit deel van het departement Oise te gaan. Ik kan het je absoluut aanraden en ik weet zeker dat ik er nog eens naar toe ga maar dan in het voorjaar, de zomer of nazomer om er een paar mooie fietstochten te maken. Ga je met kinderen of kleinkinderen? Het Parc Astérix, geïnspireerd op de beroemde stripverhalen van Astérix en Obelix, is met spannende achtbanen, shows en attracties niet ver weg.
O ja... ik schreef al eerder eens een verhaal over het Franse platteland na een bijzondere ontmoeting met een krasse oude man die ik trof op een bankje bij de overdekte markthal in zijn dorp. Zijn verhaal raakte mij en het kan geen kwaad om het eens te lezen en of het authentieke Frankrijk gevaar loopt.
Meer weten over deze bijzondere streek? Kijk op de website van Tourisme Oise voor de bezienswaardigheden en meer over fietsroutes en autovrije fietspaden.
De Oise is ten onrechte veel te weinig gekend, zoals de Morvan en die twee streken zijn op een rare manier verbonden omdat de Oise de kolen naar Parijs bracht en daar het brandhout dat van de Morvan kwam, verving.
Altijd heerlijk te lezen. Ook wij ervaren nu meer en meer het “platte” Franse land (met fiets).