De Mont Saint-Michel bezoeken? Dit zijn mijn tips!

Tips Mont Saint-Michel

Toen ik onlangs onderweg was naar Bretagne zocht ik een leuke plek voor een overnachting. Het leek mij wel weer eens leuk om dat te doen bij Le Mont Saint-Michel op de grens van Bretagne en Normandië.

Het was al weer een tijd geleden dat ik er was geweest en omdat ik er praktisch langs kwam toen ik richting Roscoff in Bretagne reed, was het een mooie onderbreking van de reis.

Ik regelde er een hotel voor één overnachting met een goed restaurant, parkeerplaats en op loopafstand van de beroemde Mont Saint-Michel. Klinkt fantastisch? Dat is het ook!

Het plan was om ‘s-middags rond een uur of drie aan te komen zodat er nog wat tijd was om lopend naar de Mont Saint-Michel te gaan. ‘s-Avonds in het restaurant van het hotel lekker eten, de trap op naar bed en de volgende ochtend op tijd opstaan om de stroom toeristen voor te zijn.  Hoe ik dat deed kun je hierna lezen.

De bijzondere Mont Saint-Michel in Normandië

Ik zal je niet vermoeien met de rijke historie van de Mont Saint-Michel. Maar deze gaat terug naar het jaar 708 toen de bisschop Aubert van Avranches een kleine kapel op het eiland Mont Tombe in de baai liet bouwen. Dat deed hij omdat de Aartsengel Michaël 3 keer aan hem verschenen was. De beeltenis van Aartsengel Michaël kun je op diverse plekken op de huidige Mont Saint-Michel zien.

Overigens ben ik ook nog een verhaal tegengekomen waarin staat dat de kapel op een berg in een bos werd gebouwd. Maar door een stormvloed rond het jaar 900 zou de baai zijn ontstaan met het eiland van de Mont. Maar feit is dat op deze plek dus al vele honderden jaren een bijzonder dorp ligt met een indrukwekkende abdij.

Die Abdij is trouwens ook ooit nog een tijdje als gevangenis in gebruik geweest. Maar sinds 1963 wordt deze weer door monniken bevolkt en als je er bent is er dagelijks een bijzondere mis te volgen. Maar daarover dadelijk meer.

Parkeren bij de Mont Saint-Michel

Sinds 1877 wordt de Mont Saint-Michel door een dijk verbonden met het vasteland. Tot 2014 was het goed opletten wanneer je er naar toe wilde omdat de baai en de dijk bij springtij onderwater kon komen te staan. Parkeren kon je voor die tijd tot circa 500 meter van de rots. Als je de aanwijzingen van parkeerwachters niet opvolgde liep je overigens het risico dat je auto in het water kwam te staan.

Dat is tegenwoordig heel anders. Sinds 2014 is de dijk vernieuwd en deels vervangen door een brug die verbinding maakt met de Mont Saint-Michel. De auto moe je achterlaten op parkeerplaatsen op een kilometer of drie van de toegangspoort. Tussen de parkeerplaatsen rijden navettes. Dat zijn speciale bussen die met grote regelmaat heen en weer rijden tot een paar honderd meter voor de ingang. De pendelbussen zijn gratis maar voor het parkeren betaal je een bedrag per auto.

Het parkeertarief is afhankelijk van het seizoen en hoe lang je wilt staan. In het hoogseizoen (juli en augustus) liggen de prijzen tussen de 17 en 25 euro per auto en afhankelijk van de tijdsduur. In augustus 2023 is er een proef gestart om online je parkeerticket te boeken. Als die proef slaagt is dat wel handig want dan weet je ook zeker dat je een parkeerplaats hebt. Voor actuele tarieven en meer informatie over parkeren kun je het beste de website van het lokale office du tourisme raadplegen. Wil je in stijl naar de Mont Saint-Michel? Dan kan dat ook met paard en wagen, die noemen ze ter plekke de Maringote.

Te voet of op de fiets naar de Mont Saint-Michel

Als je met de fiets naar de Mont Saint-Michel wilt dan kan dat. De baai zelf is fantastisch om te fietsen maar als je met de fiets helemaal naar de Mont wilt dan is er een beperking. Als je de Mont Saint-Michel wilt bezoeken moet je de fiets stallen bij de speciale fietsstallin waar ook de parkings voor de auto's zijn. Je mag je fiets niet stallen aan de voet van de Mont. Maar... je mag wel heen en terug fietsen en dat gaat dan over de speciale houten loopbrug. Dus je kunt heen en weer fietsen en dat is op zich ook leuk. Alleen mag dat alleen met een fietshelm op. 

Als je te voet gaat heb je vanaf de parkeerplaatsen meteen een mooie wandeling die iets minder dan een uur duurt. Je kunt zelfs uit drie routes kiezen en dat zijn: Lisière, de Berges de Couesnon of het hoofdpad over de loopbrug. Wil je een unieke ervaring ga dan met een gids mee die je via het wad naar de beroemde berg brengt. Doe dit nooit op eigen houtje want de gevaren van de baai liggen altijd op de loer. Er is het snelstijgende water bij vloed, maar ook zijn er stukken met drijfzand en dan zijn er nog geulen met water die onbetrouwbaar kunnen zijn. Met een goede gids voorkom je problemen en geniet je meer van een onvergetelijke tocht. Je moet alleen niet bang zijn voor vieze voeten 

Boek een hotel bij de Mont Saint-Michel

Tot een paar jaar geleden waren er bij sommige hotels bij de Mont Saint-Michel mogelijkheden om de auto bij het hotel te parkeren voor een paar euro extra. Je kreeg dan een dag van tevoren de code voor de slagboom om naar het hotel te rijden. Helaas mag dit blijkbaar niet meer maar voor hotelgasten is er nu de speciale parking P3. Ook hiervoor krijg je nu een dag voor aankomst van je hotel de code. Zorg wel dat je bij je boeking aangeeft dat je met de auto komt en dat je er een parkeerplaats voor wilt hebben. Je kunt wel gratis gebruik maken van de speciale pendelbussen.

Ik boekte al vaker het hotel Le Relais du Roy omdat het een goed restaurant heeft. Toen ik er een paar jaar geleden voor het eerst aankwam was er vlak voor de deur nog een plaatsje vrij. Helaas kan dat nu dus niet meer. Maar je hoeft niet met je koffers te slepen want er rijden gratis speciale navettes (busjes) van de parkeerplaats naar de hotels.

Er zijn nog een paar goede hotels die vlakbij de toegangsdijk naar de Mont Saint-Michel liggen:

• Le Relais Saint Michel ligt direct bij de toegang tot de dijk, heeft een prima restaurant en kamers die uitkijken op de . Niet goedkoop en je moet er vroeg bij zijn om te reserveren. Maar het is dé toplocatie om vanuit je bed de zon onder te zien gaan in de baai vanuit je slaapkamer. Romantischer kan bijna niet 🙂
• Hotel La Digue is een eenvoudiger hotel en het bijbehorende restaurant heeft een terras met panoramisch uitzicht op de rots.
• Hotel Gabriel ligt iets verder weg en het restaurant La Rotisserie serveert vooral lokale gerechten.
• Nog iets verder ligt het Mercure hotel. Een 4-sterrenhotel met het bekende Mercure comfort.

Bij de receptie van Le Relais de Roy lag de sleutel al voor mij klaar en ook de bij de boeking doorgegeven reservering voor het restaurant s’-avonds was geregeld. Men spreekt er overigens Engels dus als je de Franse taal niet machtig bent is dat geen probleem. Als je zorgt dat je uiterlijk rond 15:00 bij je hotel bent heb je nog ruimschoots de tijd om daarna op verkenning te gaan.

Kennismaking met de Mont Saint-Michel

Ik deed dat samen met Marian lopend over de dijk naar het Unesco werelderfgoed die dan nog ongeveer ca 1000 meter verderop ligt. Het viel mij op dat er eind van de middag meer mensen terug gingen dan er naartoe. Na de korte wandeling met fraai uitzicht over de baai en op de Mont Saint-Michel liepen wij onder de toegangspoort naar binnen.

Ooit was ik er voor het eerst met onze kinderen toen wij voor onze eerste vakantie in Frankrijk onderweg waren naar Bretagne. Die herinneringen kwamen weer even boven omdat het onze eerste kennismaking met Frankrijk was. De Grand Rue is de hoofdstraat. Kijk even door alle souvenirwinkeltjes, restaurants en andere winkeltjes heen en waan je in de middeleeuwen, toen het hier ook al een levendige bedoening was.

Het kan er flink druk zijn en misschien is het dus een goed idee om meteen na de tweede poort (Porte du Roi) rechtsaf omhoog naar de Remparts te gaan. Je kunt dan helemaal tot aan de Tour de Nord lopen en hebt een fantastisch uitzicht over de baai. Maar je kunt je natuurlijk ook door de mensenmassa laten meevoeren in de drukke Grand Rue. Aan het eind van deze middag in juni viel dat overigens nog reuze mee.

Moe van de drukte? Er zijn wat smalle steegjes met trappen. Zoek die op en ontdek de charmes van deze plek. Ga op avontuur en je zult verrast worden door bijzondere plekjes en mooie uitzichten. Door al het geslenter kwam ik te laat bij de Abdij voor een bezichtiging maar dat was niet erg omdat ik dat de volgende ochtend wilde gaan doen.

Lekker eten bij de Le Relais du Roy

Op ons gemak liepen wij terug naar het hotel Le Relais du Roy waar ik rond 20:00 een tafel voor twee had geregeld. Het zat rond die tijd al behoorlijk vol dus het was goed dat ik vooraf gereserveerd had. Ik had geen idee wat ik kon verwachten maar berichten op internet lieten er geen misverstand over bestaan. Samen met Marian koos ik voor een menu met drie gangen met na het voorgerecht een sorbet. Dat leek mij wat vreemd tenzij het een eetlust opwekkend “ijsje” was.

Het voorgerecht was voortreffelijk met coquilles Saint-Jacques in rode biet, daarna kwam er een glaasje drank met een bolletje sorbetijs ernaast. Ik had het kunnen weten in Normandië, calvados met een sorbet van appel. Lekker! Marian is niet zo van de sterke drankjes maar sloeg het deze keer niet over. Het hoofdgerecht was voor Marian zeeduivel (lot) en voor mij zachtgegaard rundvlees dat super lekker was. Het nagerecht was voor mij een prachtig opgemaakt bordje Tout Chocolat met munt en voor mijn tafelgenoot een crème brulée met caramel. Een prima menu.

Het voordeel is dat als je hier een kamer hebt je alleen nog maar de trap op hoeft om heerlijk in slaap te vallen zodat je de volgende ochtend vroeg kunt opstaan. Mijn plan was namelijk om ‘s-ochtends na het ontbijt direct naar de Abdij te gaan. Maar wat je ook absoluut moet doen om tegen de tijd dat de zon ondergaat naar het uitkijk platform aan het begin van de dijk te gaan. Daar kun je genieten van een meestal indrukwekkende zonsondergang.

Vroeg ontbijt en als één van de eersten bij de Abdij

Van begin mei tot eind augustus gaat de Abdij al om 09:00 open. Bezoek is niet gratis maar absoluut de moeite waard. Je kunt de rondleiding met een gids doen maar ook alleen met een gedetailleerde beschrijving of met een audio-guide. Als je het op je gemak doet kun je er een paar uur voor uittrekken. Ik zorgde dus dat ik er vlak na openingstijd was zodat ik niet lang hoefde te wachten bij de entree of mij door de drukke Grand Rue moest worstelen. Er is echter een truc om de grootste drukte te ontlopen als je naar de Abdij wilt.

Als je naar de ingang van de Mont loopt zie je links een gebouw met een poort. Voor een mooi uitzicht loop je er onder door en ga je helemaal naar beneden. Kijk wel uit want als het er nat is kan het er behoorlijk glibberig zijn. Ga dan terug en volg de trap omhoog. Je komt dan vanzelf bij de ingang van de abdij.

Het moet letterlijk en figuurlijk monnikenwerk zijn geweest om dit te bouwen. De Abdijkerk is écht een bezoek waard. In het midden hangt een groot touw om de klok te luiden. Dit gebeurt voor het begin van de mis die rond 12:15 begint. De mis zelf is bijzonder om eens mee te maken.

Op het terras voor de ingang van de abdijkerk heb je een prachtig uitzicht op de baai. Wat mij aansprak was trouwens de fraaie kloostergang. Daarna kom je in de Réfectoire. Als je daarbinnen komt moet je goed opletten. Je ziet dan geen ramen, maar ze zijn er wel. Deze ruimte was ooit de eetzaal van de abdij.

De slechtste omelet ooit at ik op de Mont Saint-Michel

Iets verder kom je bij het Grand Roue. Een enorm rad dat werd gebruikt om voorraden op te takelen. Dit stamt uit de tijd dat de abdij als gevangenis dienst deed. Vanuit het raam heb je ook weer een mooi uitzicht. Laat je verder tijdens de rondleiding verrassen door de historie en de fraaie zalen waar je je moet voorstellen hoe hier koningen, pelgrims en het “gewone” volk werden ontvangen.

Mijn plan was om na de bezichtiging naar Saint-Malo in Bretagne te rijden voor een lunch. Daarna zou ik door rijden naar Carantec om de omgeving van de Baie de Morlaix te verkennen. Maar na het bezoek aan de Abdij was het al bijna één uur en ik stelde Marian dan ook voor om op de Mont Saint-Michel ergens iets te eten. Het was lekker weer en op het terras van één van de restaurants was nog een plekje vrij. Wij bestelden beiden een omelet. Op de Mont Saint-Michel een historisch gerecht want ooit was de omelet van Mère Poulard befaamd. Zij was de vrouw van een bakker op de Mont Saint-Michel en werd later eigenaresse van Auberge Tête d’Or. Haar recept van de omelet zorgde ervoor dat dit hét gerecht van de Mont Saint-Michel werd.

Wij bestelden dus twee keer een omelet Mont Saint-Michel en waren na één hap al vreselijk teleurgesteld. Alles wat je aan een omelet kunt verpesten had deze kok tot in detail twee keer voor elkaar gekregen. Super droog, flauw, geen vulling, geen salade. Wat een teleurstelling. Het was mijn slechtste lunch in Frankrijk ooit. Ik weet niet eens meer welk restaurant het was. Maakt ook niet zoveel uit denk ik. Je betaalt er overal teveel. De beste tip die ik je dus voor een lunch op de Mont Saint-Michel kan geven is om ergens een sandwich te kopen en die ergens op te peuzelen. 

Maar… de rest van mijn hernieuwde kennismaking met deze historische plek in Normandië was er toch weer een om niet snel meer te vergeten.

Nog wat tips en handige links