Lekker eten in Frankrijk
Frankrijk associeer ik heel vaak met wijn en lekker eten. Ik ben absoluut geen wijnkenner maar wel een wijngenieter. Niet zo vreemd natuurlijk als je iemand in de familie hebt die al jaren in Frankrijk woont en in de wijnhandel werkt. Helaas wordt ik regelmatig geconfronteerd met een bijzondere wijn die eens moet worden uitgeprobeerd 🙂
Maar als het om lekker eten in Frankrijk gaat dan sta ik absoluut vooraan in de rij. In de 25 jaar dat wij nu regelmatig in Frankrijk komen heb ik samen met Marian in heel veel restaurants, café’s en op pleintjes gegeten. Een ontbijt met een espresso en een croissant of pain chocolat, een lunch met een karafje huiswijn of een diner in een restaurant gaat er bij ons altijd wel in.
Mijn truc?
Vaak wordt mij gevraagd hoe ik er in slaag om altijd weer een leuk en goed restaurant te vinden. Deze truc wil ik graag onthullen en is simpel en effectief. Allereerst is het een kwestie van oren en ogen open.
De makkelijkste is meestal: waar het druk is is het goed, Dus dan hebben de ogen hun werk al gedaan 🙂 . Maar dan komen de oren er aan te pas. Als je veel Nederlands, Engels of andere talen hoort en weinig Frans dan is het een plek waar dus veel toeristen komen. Hoeft niet persé minder te zijn, maar wel vaak duurder. Het luisteren komt er dus op aan of je veel Frans hoort praten. Dat is meestal wel de garantie of het OK is.
In alle jaren dat wij deze taktiek hebben gebruikt zijn wij nooit, nou ja bijna nooit, teleurgesteld. Een lokale Fransman gaat echt niet naar een restaurant waar eten en wijn niet in orde zijn. Kijk naar jezelf, ga jij thuis naar een restaurant waar het niet goed is? Ik niet in elk geval.
Ook wel eens minder geslaagd
Je kunt natuurlijk wel voor verrassingen komen te staan. In positieve en negatieve zin. Dat laatste heb ik zelden meegemaakt. Ooit kwamen wij eens tijdens de lunch in wijndorp Sancerre op een terras waar het personeel onvriendelijk en gehaast was.
Het eten ging maar de bediening was echt miserabel. Toen ik naar het toilet ging en binnen de eigenaar achter de bar zag commanderen, op zijn personeel schelden en de baas aan spelen was werd het mij helder. Met zo’n baas is het natuurlijk lastig om een glimlach te tonen naar je klant.
Tot overmaat van ramp kreeg ik bij terugkomst van het toilet gelijk de rekening in mijn handen geduwd. Het ontbrak er nog maar aan dat ik te horen kreeg dat ik moest oprotten 🙂 Het was in meer dan 30 jaar de enige negatieve uitzondering.
Dat is schrikken!
Ook kwam ik met Marian eens in een restaurant in Nantes (Ardèche) waar wij vies en stoffig binnenkwamen door een gang boordevol vliegen en een restaurant dat bomvol zat. Er werd voor ons een plaatsje vrijgemaakt en het leek een leuke avond te worden. Hier was de eigenaresse supervriendelijk en behulpzaam.
Op het menu stond tripoux. Als prille Frankrijkganger wist ik 24 jaar terug nog niet wat het was. Dus werd de waardin om uitleg gevraagd. Zij streek over haar buik en maakt met haar hand langs het gezicht het gebaar van lekker! Dat moest dus wel bijzonder zijn en wij bestelden een licht voorgerecht en tripoux als hoofdgerecht.
Het bord met het hoofdgerecht bevatte 2 bolletjes, een heerlijk geurende saus en wat knapperige groente. De wijn was ook prima en de sfeer was fantastisch tot….. ik mijn mes in één van de bolletjes stak en er een vreselijke geur naar buiten kwam.Nu wist Marian direct wat het was. Tripoux is niets anders dan varkenspens. Voor de Fransman een delicatesse maar voor ons iets engs. We hebben het opgegeten en het smaakte eigenlijk best lekker, maar die geur!
Maar de herinnering aan deze avond maakt het tot een bijzondere ervaring. Net zoals al die keren dat wij voor maar 25 euro voor ons tweetjes de lekkerste etentjes hebben gehad. En dat kan nog steeds in Frankrijk 🙂
Tip : kijk ook eens op FrankrijkVakantieland voor meer tips over eten en drinken in Frankrijk
Wil je zelf heerlijke Franse gerechten maken? Het is makkelijker dan je dacht! Lees mijn blog maar eens over de kleinste keuken van Parijs en Rachel Khoo!
