Op zoek naar het echte Frankrijk?
Laatst las ik een artikel in waarin stond dat de Allier het “echte Frankrijk” is.
Het was een interessant stukje en ik kan bevestigen dat de Allier bijzonder aantrekkelijk is. Vooral in de omgeving van het leuke plaatsje Moulins is het fantastisch en Vichy is ook heel erg leuk. Maar er is in de Allier nog veel meer te ontdekken dus inderdaad de moeite waard.
Maar om nu te stellen dat Allier hèt echte Frankrijk is gaat mij iets te ver.
Vandaar dat ik dit weekend een test heb gedaan en aan mijn Marian vroeg: “Wat is voor jou nou het èchte Frankrijk?” Zonder een seconde te twijfelen trokken haar mondhoeken in een verlekkerde glimlach tot aan haar oren en gelijktijdig kwam er een enthousiast “De Provence!” uit haar mond. Hmmm.. dat is dus een ander “het echte Frankrijk” 🙂
Waar ligt dan het echte Frankrijk?
Mijn echte Frankrijk? Ik zou het niet weten. Frankrijk is zo bijzonder. Ik krijg wèl een Frankrijkgevoel als ik in de Bourgogne ben, maar dat kan ook te maken hebben met mijn bourgondische karakter :-).  Als ik waar dan ook in Frankrijk op het platteland ben en geniet van de rust en de natuur dan is dà t voor mij het echte Frankrijk. Maar als ik in de Gers ben en er uitgebreid zit te tafelen met een afrondende Armagnac dan is hèt echte Frankrijk plotseling het Zuid-Westen geworden.
De geuren opsnuivend op zo’n heerlijke Provencaalse markt maakt mij ook gelukkig en doet mij dan direct denken: “Dit is pas het èchte Frankrijk!”. Als ik dan een tijdje later aan het kletsen ben met een wijnboer in de Loirestreek dan kan ik mij niet aan de indruk ontrekken dat ik eindelijk het èchte Frankrijk heb ontdekt. Slenteren door een vissersplaatsje in Bretagne of Normandië kan mij ook intens gelukkig maken, vooral met het vooruitzicht om de wandeling te besluiten met een etentje in een visrestaurant 🙂
De twijfel slaat toe want het echte Frankrijk lijkt overal te zijn
Toen ik een aantal maanden geleden in de Gard was en mij liet overrompelen door de charmes van Uzès wist ik het zeker… dat is het èchte Frankrijk. Of was het toch in de Elzas waar ik toevallig tijdens een wandeling dat boertje tegenkwam in een Renault 4 met een stokbrood naast zich en een alpinopet op?  Nee… ik weet het… het is de Charente want dáár kreeg ik het èchte Frankrijkgevoel tijdens een ontmoeting met een paard, een ruiter en een oud mannetje op een even oude fiets met zijn boodschappen aan het stuur (zie foto).
Maar ja als ik er dan nu over zit na te denken dan kan ik nog wel 100 plekken in Frankrijk opnoemen die je het èchte Frankrijk kunt noemen. Verder onderzoek was dus nodig en ik heb de hulp van Google ingeroepen.  De zoekopdracht bestaat het echte Frankrijk leverde mij 4,270.000 antwoorden op.  En als ik het probeer met het echte Frankrijk dan krijg ik 19.200.000 zoekresultaten voorgeschoteld. Uiteindelijk levert “het echte Frankrijk” 16,700 antwoorden op (let op de aanhalingstekens). Nog altijd erg veel om de definitie van het echte Frankrijk te kunnen begrijpen.
Het echte Frankrijk bestaat dus niet, het andere Frankrijk wel?
Het gevoel van het èchte Frankrijk wordt dus vooral veroorzaakt door sfeervolle verhalen met een Renault 4, de boer met alpinopet en stokbrood, de Franse kaas, wijn en dorpjes in de hoofdrol. Daar doe ik graag aan mee want als je het èchte Frankrijk wilt ervaren dan kun je dit absoluut vinden! Alleen voor iedereen ligt het blijkbaar weer ergens anders 🙂
De beste manier om in elk geval het à ndere Frankrijk te ontdekken is om op je gemak door het land te reizen en je te laten overrompelen door de charmes van het landschap, de gezellige dorpjes, vriendelijke mensen en lokale evenementen.
Ik weet zeker dat je dan ooit ook het echte Frankrijk zult vinden, Frankrijk Binnendoor noem ik dat 🙂
Waar ligt jouw echte Frankrijk?
Reageer gerust op dit stukje en laat andere lezers van Frankrijk Binnendoor weten waar jouw ideale stukje echte Frankrijk ligt!
Wat leuk! Ruud je slaat de spijker op zijn kop! Trouwens mijn echte Frankrijk is de Dordogne vooral Monpazier waar je zo heerlijk kunt schilderen in de schaduw van de arcades
Het echte Frankrijk zit vooral in ons hoofd,denk ik, als je een buitenlander vraagt wat het echte Holland is,krijg je ook stereotypen. Nostalgie speelt parten, want er veranderd al genoeg in de wereld, en voor mij de rust, ruimte, de natuur en de down-to-earth Nivernaises in de Nièvre.
Het echte Frankrijk, dat is voor mij vers stokbrood, een glaasje pastis op een terras, jeu de boules op een dorpspleintje en een heerlijke zon over een prachtig afwisselend landschap en, ja, hurktoiletten (die gaten in de grond om me te helpen herinneren dat niet alles ideaal is aan Frankrijk).
En tegelijkertijd bestaat Frankrijk helemaal niet. Frankrijk is een land met verschillende culturen, die tegen heug en meug onder één vlag gebracht zijn. Denk aan Corsica, Bretagne en Frans Baskenland, in mindere mate ook de Provence en de Elzass. Vanuit ons toeristisch perspectief is dat helemaal niet erg: het draagt gewoon bij aan de enorme variëteit van het land, van de keltische festivals in Bretagne tot de polyfone zang van Corsica. En dankzij Frankrijk hoeven we geen Corsicaans of Bretons te spreken, maar kunnen we ons overal redden met het betrekkelijk eenvoudige Frans…
Zo zie je maar, hoe veelzijdig het échte Frankrijk is! Vandaar misschien al die verschillende opinies van mensen wáár het nou eigenlijk is………haha! Enne, gelukkig is het niet voor iedereen, zoals voor jouw vrouw, maar ook voor mij, in de Provence dan zou het me daar te druk worden……………….
Bonjour Ruud,
Ik denk dat het voor iedereen anders is, het echte Frankrijkgevoel.
Iedereen heeft weer een ander idee van “leven als God in Frankrijk”
Ik woon al 16 jaar in de Lot, in het Middeleeuwse dorpje Cardaillac, ik kijk over de valleien en in de verte naar de Pyreneeen.
Wat kan ik meer wensen .
Ik lees met veel plezier je berichten en artikelen over Frankrijk, bedankt voor alle tips.
Groetjes,
Jacqui.
Frankrijk is voor mij b.v. het plaatsje Bargemon in de Var, we reden dit vorige jaar binnen, en reden bijna het terras op, daar zaten de oudere mannen van het dorp een bakkie koffie te drinken en een krantje te lezen of met elkaar te praten, uit de zon, onder een enorme grote boom. Maar ook het plaatsje Aups en Salernes, oooooo wat vond ik dit een mooie streek!