Roadtrip door de Gard

Eerste stop: Bagnols-sur-Cèze

Vanuit Gaujac kun je via Connaux over de D686 of D5 naar Bagnols-sur-Cèze. In beide gevallen eindig je bij het centrum van deze plaats en kun je een plekje voor de auto zoeken. Bagnols-sur-Cèze is een leuke plek om door de straatjes te slenteren en goed op de oude gevels te letten. Bagnols is de laaste dertig à veertig jaar behoorlijk gegroeid maar het oude centrum is nog goed bewaard gebleven. De moeite waard om te stoppen!

Dit oude centrum vind je rond de Place Mallet dat eigenlijk een oud marktplein is. Elke woensdagochtend komt de stad tot leven met de markt in het oude centrum rond de Place Mallet. Echt een aanrader om te bezoeken. Trouwens als je een kunstliefhebber bent dan vind je er ook een bijzonder museum: Musée Albert-André. Dit is gevestigd in het Hotel de Ville van de stad. Voor een provinciaal muséum vind je er bijzondere kunst van beroemde schilders zoals Monet, Matisse, Picasso, Renoir.

Er moest trouwens wel iets bijzonders gebeuren voor deze moderne collectie kon worden samengesteld. In 1924 had de lokale brandweer een feestdag en natuurlijk werd als demonstratie een brandje geblust. Alleen dat ging niet zoals het moest met als gevolg dat het lokale museum in vlammen opging. De conservator Albert André deed toen een beroep op bekenden en bevriende schilders waardoor een nieuwe collectie kon worden opgezet.

Bagnols-sur-Cèze kun je het best verkennen met een plattegrond van het office du tourisme met een leuke uitgezette wandeling. Let vooral op de kleurrijke schilderingen op muren en luiken. Je komt tal van oude panden tegen uit de 17e en 18e eeuw.

De volgende stop: het historische Sabran

Na de bezichtiging van Bagnols-sur-Cèze reed ik naar het dorpje Sabran. Je kunt dat op een paar manieren doen. Ik deed het via de D274 en koos op een gegeven moment, waar de weg een bijna haakse bocht naar links maakt, voor een smalle avontuurlijke weg die vlak voor Sabran op de D166 uitkomt.

Je ziet hoog boven het dorp de resten van wat eens een kasteel was van de baronnen van Sabran. Opvallend is het enorme beeld van de maagd Maria dat trots over de omgeving uitkijkt. Het leek mij een mooie plek om ook van het uitzicht te gaan genieten. 

Ik parkeerde de auto aan het begin van het dorp. De bedoeling was om lopend naar het Mariabeeld te gaan, maar een mooi huis met een hoge haag passeerden waar net aan de andere kant iemand bezig was de haag te snoeien. De man stond aan de andere kant van de haag op een hoge trap en stak net met zijn hoofd boven het groen uit. Ik groette hem met een welgemeend bonjour die ik ook meteen terugkreeg. Blijkbaar had hij aan het kenteken gezien dat wij Nederlanders waren want hij stelde meteen de vraag “Vous êtes Neerlandais? Waarna zich een leuk gesprek ontwikkelde.

Nederlandse roots in Sabran?

Terwijl hij hoog op zijn trap even stopte met snoeien begon hij gelijk trots te vertellen over het dorp. Zoals over het kasteel van de baronnen van Sabran dat oorspronkelijk op de plek van het huidige dorp lag. De familie Sabran had volgens hem een rijke traditie en zelfs nog banden met de Oranjes, onze Koninklijke familie. Dat zou best eens kunnen want de stad Orange ligt hemelsbreed maar circa 20 kilometer in oostelijke richting.

Hij wist ook te vertellen dat bij de ruïne een gerenoveerde kapel ligt en op de resten van het kasteel nu het beeld van de maagd Maria staat. Hij voegde er aan toe dat het nog steeds in het bezit is van de familie Sabran. Als ik er naar toe wilde moest ik dus het bordje propriéte privée negeren. 

Zijn tip bleek de moeite waard want bij de kasteelruïne is het uitzicht heel mooi. De kapel is overigens gesloten en dus niet te bezichtigen. Als je er staat dan moet je er eens aan denken hoe het er aan toe is gegaan in de ruige middelleeuwen.

Cascades de Sautadet en La-Roque-sur-Cèze

Na Sabran kun je naar een volgende bijzondere plek. Het is populair in deze streek en in het hoogseizoen kan het er flink druk zijn. Het is ook een plek die niet van gevaar ontbloot is. Ik heb het dan over de Cascades de Sautadet. Ik heb de watervallen al eens bijna zonder water gezien en dan is het een bizarre rotsformatie in de rivier de Cèze. Het is er dan spekglad en je moet goed uitkijken waar je loopt. Met veel water in de rivier is het een spectaculair gezicht en als in de zomer het water daalt zie je verder stroomafwaarts vaak mensen in het water duiken. Ik zou het zelf niet doen want er staan overal waarschuwingsbordjes dat het er gevaarlijk is en het er verboden is om te zwemmen. Maar gaaf is het er wel. Met deze dronebeelden krijg je een goede indruk.

De watervallen liggen feitelijk aan de voet van het dorp La-Roque-sur-Cèze en als je hier toch bent dan kan ik je aanraden om het lopend te verkennen. Loop dan over de eeuwenoude keienstraatjes naar boven tot je bij het kapelletje bent. Je hebt er een mooi uitzicht.

Als je hier bent uitgekeken dan kun je een mooi plekje voor de lunch zoeken en dat ligt iets verderop

Goudargues, het Venetië van de Gard?

Het is natuurlijk altijd leuk als een toeristenbureau of folders een plaats aanprijzen als het Venetië van de streek. Ik ben wel meestal op mijn hoede en ook bij Goudargues is het naar mijn mening een niet terechte vergelijking. Dat neemt niet weg dat Goudargues een leuke plaats is. Er is namelijk een eeuwenoude bron die via een kanaal richting de rivier de Cèze loopt. En in het dorp zorgen oude platanen voor de nodige schaduw.

Het kanaal is ook meteen de plek waar van alles gebeurt en er zijn verschillende restaurants en bars met fijne terrassen langs het kanaal. Een fijne plek dus voor een lunch. 

Wandel daarna even naar de bron. Deze is overdekt en een grote kikker houdt er de wacht. Zo zie je in elk geval waar het water vandaan komt.

De Ardèche? Ga dan naar Aiguèze

Als je vanaf Goudargues even terugrijdt naar de D141 kun je naar het dorp Aiguèze. Dit fraaie dorpje ligt op een prachtige plek en torent hoog boven de rivier de Ardèche uit voor deze ongeveer een kilometer of 10 verderop in de Rhône uitkomt bij Pont-Saint-Esprit. Trouwens als je tijd hebt dan is een uitstapje naar Pont-Saint-Esprit ook leuk om te doen. Je kunt er naar toe via een brug over de Rhône die nog uit de 13e eeuw stamt. 

Je zult merken dat je in Aiguèze op een strategische plek bent en het uitzicht op de rivier en het einde van de Gorges de l’Ardèche is fenomenaal. Dus echt een omweg waard. Als je bij de kerk bent let dan eens op de fraai gekleurde engel onder de klok. Binnenin is deze kerk ook mooi om te bekijken.

Haal in elk geval bij het office du tourisme een kaartje met een wandeling door het dorp want zo mis je niets van dit bijzonder mooie dorp. Geniet daarna van het uitzicht op de rivier en als je terugkomt in het centrum is een pauze onder de platanen op het plein absoluut geen straf. Omdat Aiguèze op de lijst van mooie dorpen in Frankrijk staat, Les plus beau villages de France, moet je er wel rekening mee houden dat het er in het hoogseizoen druk kan zijn. Dan is het sowieso goed om de zaterdag en zondag te vermijden. Maar in elk geval is dit dorp de moeite waard.

Naar Lussan

De volgende bestemming is Lussan. Als je vanuit Aiguèze de D901 neemt kun je een leuk stuk binnendoor rijden tot aan Lussan. Je moet dan bij Montclus richting Méjannes-le-Clap gaan. Je rijdt er over een dunbevolkte hoogvlakte met ongerepte natuur. Aan je rechterhand zie je als het goed is heuvels en het hoogste punt bij Bouquet, waar ook resten van een oud kasteel liggen. Je komt er via de D37 en bovenop heb je een fraai uitzicht op de omgeving. 

Mijn doel lag echter wat verderop. Namelijk Lussan waar ik naar Les Concluses de Lussan wilde. Dat is de plek die de bakkersvrouw mij op deze ochtend had getipt. Ik had jaren geleden al eens de tip gehad van een bijzondere pottenbakkerij bij Lussan waar prachtige pintades (parelhoenen) worden gemaakt. Dit keramische atelier is nu, vele jaren later, door Les Pintades de Lussan inmiddels een begrip en geworden. Ik heb ooit het geluk gehad dat ik toestemming kreeg om het geheime procedée met eigen ogen te zien, mits ik geen foto’s van de vormgeving van de pintades zou maken. Het betreffende verhaal kun je hier lezen.

Lussan heeft net als veel plaatsen in deze regio ook een rijke historie. Het was ooit een welvarend groot dorp dankzij de zijdeteelt. In deze omgeving liggen trouwens een paar prachtige bewegwijzerde wandelingen. Maar in de garrique kan het in de zomer flink heet worden dus als je op pad gaat neem dan genoeg te drinken mee. Tegenwoordig is Lussan nog steeds een leuk dorp maar wat nog veel mooier is ligt iets verderop. 

Les Concluses de Lussan

Als je Lussan via de D143 verlaat dan moet je een stukje buiten het dorp linksaf en blijf je deze departementale weg volgen. Dit is een vrij smalle weg maar je rijdt er wel dwars door de natuur. Op een gegeven moment klimt de weg langzaam omhoog en heb je op diverse plekken een mooi uitzicht op de omgeving van Lussan. Op een gegeven moment kom je bij een kruising. Deze moet je oversteken en je moet dan richting Bagnols. Les Concluses staat dan al aangegeven. Je rijdt dan een tijdje door een bos en op een gegeven moment moet je linksaf naar de D643. Een smalle weg die je naar de parkeerplaats bij dit bijzondere plekje in de Gard brengt.

Rij er gewoon door tot je niet meer verder kunt. Daar is plaats om je auto te parkeren. Ik kreeg wel de tip om de auto goed af te sluiten en geen waardevolle spullen in de auto achter te laten. Je kunt via een paadje afdalen naar de rivierbodem van de Aiguillon. De rivier heeft in de kalkzandsteen van de rotsen een diepe kloof gemaakt. Het leuke is dat de rivier nu ondergronds loopt en de rivierbedding buiten de herfst en winter meestal droog ligt. Dat biedt de fantastische mogelijkheid om een heel stuk stroomopwaarts te lopen. Trek wel goede wandelschoenen aan. Mijn ervaringen op deze bijzondere plek kun je lezen in dit artikel dat ik eerder al eens heb geschreven.

Terug naar Gaujac

Na de wandeling bij Les Concluses de Lussan reed ik weer terug naar Gaujac waar ik op een kleinschalig vakantiepark een leuk huisje had gehuurd. Vlak bij het dorp ligt het kleinschalige La Grange Vakantiepark waar ik eens een zespersoons huisje voor ons tweetjes had geboekt. Een prima keus en in september kostte het maar een paar honderd euro. Ik vond het in elk geval een prima uitvalsbasis om de omgeving te verkennen.

Vanaf Les Concluses reed ik terug via de D143 richting Bagnols. Opnieuw rij je een flink stuk door een rustig stuk natuur met bos en garrigue. Dat laatste is trouwens laag struikgewas en vaak staat er ook wilde tijm en rozemarijn tussen waardoor het er heerlijk kan ruiken. Maar het is er ook kurkdroog en dus is het zaak om er altijd voorzichtig met vuur te zijn.

Na een tijdje arriveer je dan weer in Gaujac waar ‘s-morgens deze roadtrip in de Gard begon. Als je trouwens van wandelen houdt dan zit je in deze streek gebeiteld want bij elk dorp zijn er prachtige bewegwijzerde wandelingen te vinden. De afstanden variëren waardoor er voor iedereen wel ergens een mooie wandeling is te vinden.

Heb je trek gekregen? Op het vakantiepark Le Mazet zit een goed restaurant en in het dorp is Le Maison ook een aanrader. Dit goede restaurant is een populaire plek dus reserveren is wel aan te raden. 

Ik hoop je met deze roadtrip weer een mooie tip voor een dag in Frankrijk te hebben gegeven. 

Als je ingelogd bent als Premiumlid van Frankrijk Binnendoor dan zie je hieronder de Google Map van de hele roadtrip. Je kunt via de speciale knop zelfs het gps-bestand van de hele route gratis downloaden. Ben je nog geen Premium lid? Meld je dan hier aan.

Nog wat extra tips en links