Dit is deel 2 van een serie van 3 korte verhalen waarin ik je mee neem naar een bijzondere streek in Frankrijk. In dit deel lees je alles over een wandeling in de Mercantour naar Les Lacs de Prals.

Wandeling naar Les Lacs de Prals
Achter de kapel gaat een pad omlaag richting de vachérie. Het is al gelijk uitkijken geblazen als we naar beneden lopen.
Het is er vochtig en het pad is smal en glibberig. Maar we komen goed beneden en gaan naast de vachérie een houten bruggetje over. Hier begint de wandeling naar Les Lacs de Prals. Het is een wandeling waarbij ongeveer 450 meter hoogteverschil moet worden overwonnen. De totale duur is gemiddeld ca 3 uur, maar als je het op je gemak doet met een paar lekkere pauzes om te genieten van de schitterende omgeving moet je er zeker 5 uur voor uittrekken en misschien wel meer.
Deze tijd is overigens aller/retour, ofwel heen èn terug.
Het weer is schitterend en het begint al lekker op temperatuur te komen. De lucht is strakblauw en er staat een klein beetje wind. Kortom prima weer om een bergwandeling te maken. Wij hadden ons voor vertrek al ingesmeerd met een goede beschermende zonnebrandolie want die heb je hier wel nodig.
De wandelroutes staan aangegeven met genummerde palen. De zogenaamde balises. Verder gebruikte ik de gedetailleerde kaart van IGN, nr. 3741 OT. De blauwe wandelkaarten geven tot in detail de paden weer en ook nummers van de wandeling en de palen. Hierdoor weet je altijd waar je zit. De schaal is 1:25.000 dus elke centimeter op de kaart is 250 meter. Een goede kaart is onontbeerlijk in dit gebied.
Het beginpunt van de wandeling is paal 359 voor de brug, maar die zijn we al gepasseerd. Het pad loopt via een pittige klim door een klein bos met lariksen en dennen omhoog. Vooral het laatste stuk is behoorlijk steil. We zijn niet alleen want voor ons loopt een groep van een man of tien en we worden ingehaald door een eenzame wandelaar.
Ik raak met hem in gesprek en vragen of de wandeling naar de 5 meren van Les Lacs de Prals erg lastig is, want dit eerste stuk is best wel pittig. Hij lachte even en vertelde ons dat deze korte en steile klim het lastigste stuk was, maar als je dan eenmaal boven bent kom je in de prachtige Vallon de Ponset waar het relatief makkelijk wandelen is.
Hij raadde ons ook aan om niet de zelfde weg terug te gaan maar een rondwandeling te maken via balise 364. Het zou meer dan de moeite waard zijn en je hoeft niet dezelfde weg terug.

Vallon de Ponset
Wij klauteren rustig en in ons eigen tempo verder en op dit kleine stuk raak ik al helemaal verliefd op de schitterende omgeving. Ik heb veel van Frankrijk gezien en ook in de Alpen veel in de bergen gewandeld maar het is hier zo puur en zo mooi!
Dit gebied is trouwens alleen toegankelijk in de periode half mei tot half oktober, daarbuiten is het besneeuwd. Als de eerste sneeuw is gesmolten dan krijgt de bergfauna de kans om bij de eerste zonnestralen haar pracht te laten zien en die is in de periode half mei tot eind juni op zijn mooist. In korte tijd overbruggen we meer dan 100 meter hoogteverschil en lopen dan inderdaad door de Vallon de Ponset. Het pad slingert zich door de omgeving en de planten en vooral de verschillende bloemen zijn hier prachtig.
Links en rechts van ons zien we de toppen van de Mont Caval (2379m) en de Mont Ponset (2828m) met in de verte de hoogste col van de Mercantour, de besneeuwde Cime du Gélas (3143m). Ondanks dat we hier niet de enige wandelaars zijn is de rust en stilte overweldigend. Af en toe hoor ik het felle gepiep van een bergmarmot. Tijdens de wandeling zul je vaker horen en zelfs van dichtbij kunnen zien. Het pad wordt af en toe door bergstroompjes gekruist en op enkele plaatsen ligt zelfs nog sneeuw. Je loopt er op een hoogte van ongeveer 2000 meter en het pad gaat nu geleidelijk omhoog door de prachtige vallei.
Het eerste stuk is nog groen met af en toe groepjes bomen, voornamelijk lariks. Aan de voet van de Mont Caval maakt het pad een draai naar rechts en gaat het weer behoorlijk omhoog. Aan de omgeving merk je dat je aan het klimmen bent want het wordt steeds ruiger en kaler. Uiteindelijk komt het pad aan de bovenzijde van een bergrug waar aan de dalkant nog sneeuw ligt.
Een Frans stel vraagt of ik een foto wil maken als ze in de sneeuw staan. Dat doe ik uiteraard en raak met hen in gesprek. Ze komen uit Nice en wandelen wel vaker hier. Het blijkt op zondag vooral een populair wandelgebied voor de bewoners uit de regio. Ik wens ze een bonne promenade en gaan weer verder.
Hiervandaan heb je al een mooi uitzicht op de bergwereld met de 2532 meter hoge Caire de la Madone en de Mont Neiglier van 2786 meter. En bij de laatste liggen Les Lacs de Prals op een hoogte van ongeveer 2335 meter. Het begint ook langzaam wat frisser te worden. Na nog even stevig doorklauteren kom ik bij balise 366.

De vijf meren en hoe snel het weer kan omslaan
Als ik mij omdraai zie ik een schitterend blauwe lucht met hagelwitte wolken.
Maar als ik richting de 5 meren van Les Lacs de Prals kijk zie ik een grauwe lucht met laaghangende bewolking. Dit is dus opnieuw het bewijs hoe snel het weer kan veranderen. Het was aan de andere kant van Baisse des Cinq Lacs gewoon heel ander weer.

De Baisse ligt op een hoogte van ca 2400 meter en ik was al ruim 2 uur onderweg. Ik daal af naar de 5 meren.
Het is er fantastisch maar wel fris en haal dus maar een dikke trui uit de rugzak. Even later zocht ik een plekje bij het grootste meer, dat tussen de rotsen ligt en uitkijkt op de reusachtige Mont Neiglier en de Cime de Paranova (2586m). Hier gebruiken we op ons gemak de lunch en drinken we wat. Vanaf de kop van dit meertje kun je langs een pad naar de Cime de Paranova en heb je een fabuleus uitzicht op de 5 meren en de omgeving. Wel voorzichtig want het is niet makkelijk.
De 5 meren liggen op een plek van oude gletsjers en de ruige stenen zijn hier nog een stille getuige van. In de zomer is de watertemperatuur ongeveer 13 graden. Het water van 4 van de meren is in de zomer kraakhelder terwijl het water van het 5e meer in de zomer vaak bedekt is door algen.
Ik liep samen met Marian over de rotsblokken terug richting het kleinste meer langs het pad en ging daar linksaf voor een scherpe afdaling naar de vallei van Plan des Prals. Het eerste stuk is best lastig maar iets verder wordt het pad echt een pad en als je eenmaal in de prachtige vallei komt ontdek je talloze bergstroompjes die vanaf de Mont Neiglier en Cime de Paranova omlaag kronkelen.
Het is hier heel vochtig maar met een heel mooie plantenwereld. Bomen zien we hier niet maar wel de mooiste bloemen. Na enige tijd bereik je dan balise 364 en weet je dat je goed zit. Je kunt er verschillende richtingen op zoals naar de 2496 meter hoge Cime de La Vallette de Prals, maar ook naar La Madone de Fenestre.
Wij troffen er een groepje Fransen die zich afvroegen welke kant ze op zouden gaan. We hadden ze bij de 5 meren al gezien en zij daalden voor ons af de vallei in. Een van hen liep op sandalen en dat leek mij niet het makkelijkste schoeisel hier in de bergen. Zij vroegen ons een foto van de groep te maken en datzelfde deden ze ook voor ons. Het was inmiddels bewolkt en de temperatuur was inmiddels een stuk lager dan toen wij vertrokken.
Route des Grandes Alpes
Routes des Grandes Alpes met Premiumlidmaatschap
Dit verhaal is een stukje uit het ebook Route des Grandes Alpes dat tevens in een complete online versie beschikbaar is. Het ebook kun je vandaag nog downloaden.
Premiumleden kunnen het gratis downloaden. Net als alle andere ebooks van Frankrijk Binnendoor. Je hebt dan ook onbeperkt toegang tot nog meer reisverhalen en tips die exclusief voor Premiumleden van Frankrijk Binnendoor zijn.
Wandeltip:
Hou je van wandelen? In de speciale 3-delige serie over wandelen in Frankrijk lees je alles wat je moet weten voor een onvergetelijke wandelvakantie in Frankrijk.